dr. Livingstone I pressume?, nee dus

Dinsdag 15 november 2011 Bujumbura
Vandaag staan niet veel dingen op het programma. Ik moet wat regelen en uitzoeken en er is ook nog wat te zien. Eerst kom ik uit bed en daarna ga ik ontbijten. Voor ontbijt op bed moet je misschien bijbetalen. Ik raak aan de praat met één van de bediendes en zeg, dat ik bierglazen spaar. Ook hij gaat informeren, dat ik ze in een supermarkt kan halen. Ik had nog naar de brouwerij gewild. Hij wijst, waar de supermarkt is. Onderweg post ik de kaarten, die ik gisteren gekocht heb. Als ik net uit het postkantoor ben en loop in de richting van de supermarkt, komt de jongen van het hotel aangerend. Hij heeft net de manager gesproken en ik krijg een bierglas. Ik mag nog uit verschillende glazen kiezen. Mijn keuze wordt mooi ingepakt door de man, die er gisteren 10 dollar voor wilde beuren. Haman meets Mordechai. Het glas gaat eerst naar de kamer. Op de bank haal ik cash dollars, want daar had ik toch veel meer van mee moeten nemen. Op straat schiet ik een foto van het resultaat van d e overvloedige regenval. Daarna lopen een paar zwervers steeds in de buurt van mij. Ik kijk nog even bij het hotel, wat ik anders had genomen en koop bij een bureau het buskaartje voor morgen. Bij Kenya Airways informeer ik naar de vluchten terug uit Juba (Zuid-Soedan) en het retourtje Seychellen. De toekomst weet of ik er zal komen. Ik ga terug naar het hotel en eet en drink wat. Ik regel een taxi en bezoek in anderhalf uur het onafhankelijks plein en de kathedraal, maar het echte doel ligt net buiten de stad en daar moet je zonder taxi niet komen. Daar, het is niet aangegeven, is een rots waar Stanley op zat toen dr. Livingstone vanaf de oever van het meer naar hem toe kwam. Ik lees pas in Rwanda, dat de plaats van de legendarische woorden: “Dr. Livingstone I presume”, bij Kigoma is geweest. Daar kom ik net vandaan. Ik zoek hetdan op en vindt het bij een dorpje buiten Kigoma in de LP. Het lokale ongedierte des velds loopt steeds in de weg, gaat naast me staan of klimt op de rots. We rijden terug naar de stad. Daar ga ik naar de Bank van Burundi en vraag naar munten. De man vraagt of ik morgen terug kan komen, maar dan ga ik weg. Ik kijk naar zijn collega en die heeft munten liggen. Ik wissel de 1, 10 en 50 Bfr. Voor de 5 Bfr moet ik naar weer zijn buurman. Zo krijg ik de serie voor Peter en mij compleet. De taxi brengt me terug en de rest van de tijd maak ik het lange verslag van maandag, die ik ook kan plaatsen. Na het eten ga ik naar de kamer en om elf uur slapen.