Catch the sky par two

31 augustus: Op naar Maroua
Ik heb de knop van de airco nu pas ontdekt en heb dus voor niets in mijn luie nest liggen zweten. Ik ontbijt een paar plakjes brood. Ik moet het consumeren van stokbrood weer leren en stuntel nu nog met schijfjes.
Ik loop naar het station. Het is het einde van de regentijd, maar het water is nog niet op. Afrikaans Basic. Het stationsgebouw is vrij groot voor dat paar treinen, die dagelijks gaan. Ik kan de trein van Ngouadere hier dus niet reserveren. Wanneer zal de elektronische tijd hier in gaan vinden? Achterop een bromfiets ga ik terug naar de missie. Ik pak de spullen en ga met de taxi naar het vliegveld. Het is echt cfa 3000. Het is druk op straat. Men zorgt niet om zo snel mogelijk op de rondweg te komen, maar via een sluiproute is er hoop om er gauw te zijn. Het staat overal vast, maar toch ben ik op tijd voor het half lege vliegtuig. Ik wordt door een leuke dame geholpen en het e-ticket geeft geen problemen. Na het betalen van de cfa 1000 luchthavenbelasting kan ik even genieten van een kopje koffie. Op naar de b-vleugel. Weer wordt alles doorgelicht. Een meisje vindt mijn snor mooi, maar ze is erg jong.
Om 14.00 vertrekken we dan. Ik zie weer de Mt. Cameroon. Ik zie de stad en brede rivieren. En na een half uurtje de hoofdstad. Weer een pietluttig vliegveldje. Dan de grote vlucht met nog meer bier naar Maroua. Ik zie weer bergen en rivieren en tijdens de landing de bergen bij Rhumsiki. In de hal spreek ik een man aan. Hij staat bij een stel nonnen. Ik krijg een lift naar een missiepost en slaap daar voor cfa 5000.
Als ik geïnstalleerd ben neem ik een bromfiets naar Woïla voyage. Ik koop een ticket voor zondag en ze zullen een bed in de trein reserveren. Ik zit de rest met een bromfiets taxi opgezadeld. Hij brengt me naar een restaurant, waar ze nog eten hebben, Mioumiou, een internetcafé, waar ik na een uur niets heb bereikt. Dan terug naar de missiepost, de verkeerde dus. Een man brengt me terug naar de goede en kan ik om half twaalf slapen.