capitool

Zondag 11 september 2011 van Buea naar Yaounde.

Vandaag kan ik een uur uitslapen. Toch wil het niet opschieten. Ik pak de spullen in en reken af.
Een tv ploeg van Kameroen en neemt een interview af. Ik doe een lulkoekverhaal, dat ik ook nog twee keer af moet ratelen. Vertel maar eens wat positiefs. Ik zeg, dat het een mooi land is, maar dat de toeristen gastvrijer ontvangen moeten worden. Dus, dat het visum afgeschaft moet worden. Ik noem gauw wat er mooi is. Rhumsiki, WAZA, de trein en de apen, die ik nog ga bekijken. Tijdens het interview verdwijnt de hoge vulkaan weer voor de rest van de dag achter de wolken. Het klokje tikt door. Het is al 8.15 en de kerk begint om negen uur. Ik bestel de omelet bij OIC. Mijn aandacht wordt getrokken door bijeneters. Ze zijn niet kieskeurig, want bij hun staan motvlinders op het menu. Ze pikken steeds die insecten onder de overkapping vandaan. Een leuk gezicht, als ze consumeren op het hek vlak bij mij. Ondertussen ga ik ook door en maak de fles ketchup van gisteren nu helemaal leeg. Voor 150 gaat het naar de kerk. Het is al half tien als ik in de kerk kom. Achterin neem ik plek. Achteraf blijkt waarschijnlijk, dat je moet wachten. Men is nog bezig met de mededelingen. Daarna is het eerste rondje collectelopen. De collectezak komt niet naar je toe, maar je moet om beurten er naar toe. Een kind wordt gedoopt en daarna doet een andere dominee de preek. Schriftlezing Hiskia, HandelingenHet is al na elven, als de tweede ronde van de collecte is. Wat is iedereen toch netjes gekleed. Daar kan men bij mij een voorbeeld aan nemen. Er is ook nog het Avondmaal. Ik kan niet zo maar weglopen. Ik dring maar een beetje voor en ga weg. Ik maak buiten wat foto’s. Een jongen zet me na een paar pogingen erop. Dan komt het koor met kruis buitenom. Één van de predikanten nog: “The Lord be with you”. Een gebed sluit de dienst af. Ik maak toch nog maar een paar foto’s in de kerk en ga dan terug met Dolly Parten op de radio.
Een volgende taxi brengt me naar het busdepot. Al snel gaat een bus in de richting van Douala. Er is geen stop ik Tika. Om twee uur ben ik al in Douala en een half uur later bij Central Voyages. Ik neem nog even tijd om wat van de stad te bekijken. Eerst gaat het achter op een bromfiets naar de Petrus en Paulus kathedraal. Een eenvoudig godshuis, waar mensen zitten te bidden. Buiten is nog een altaar en aan de overkant van de straat een begraafplaats. Ik loop naar de Place du Gouvermant. Hier is een paleis, een postkantoor en een bank. Hier moet je ’s avonds niet lopen. Ik loop verkeerd voor het presidentieel paleis. Ik laat het maar zitten en he wordt steeds later. Uit eindelijk snap ik ook, dat de toeterende taxi’s hier ook weer cher taxi’s zijn. Één brengt me naar de Evangelische kerk. Als de chauffeur te horen krijgt, dat het ook deTemple du Centenaire heet, wordt ik er zo naartoe gebracht. Snel een paar foto's maken en terug. Een man zet nog even de deur om meer licht binnen te laten stromen. In de hoofdstraat neem ik en taxi naar het busstation en de jongen, die me naar boven hielp in de Prestige lounge, is z.g. in paniek. Snel brengt hij mijn rugzak naar de bus. Er zijn nog mensen bezig. Het is volgens de camera 16 uur, We vertrekken op tijd. Al snel raak ik met een sikh aan de praat. De sandwich en frisdranken komen langs en voor de rest rijden we langs de makt langs de weg, want we zijn het eerste half uur de stad nog niet uit. Dan is het scheuren tot aan Yaoundé. De man staat versteld, van wat ik allemaal weet van In dia en de Punjab. Als de duisternis valt word ik wat rustiger. Even voor achten ben ik dan bij de Presbyteriaanse missie. Vrienden van meneer Singh bellen me later op of ik goed ben aangekomen. Ik zit dan aan het bier. De hostel iks een beetje al. En een stuk duurder. Per gratie mag ik even weg voor een biertje. Vlakbij is een restaurant, maar vanwege een sterfgeval wordt er niet gekookt. Ik zeg, dat ik al voor de derde keer in Kameroen ben. Hij is nooit in het buitenland geweest. Hij is dus nog steeds voor de eerste keer in Kameroen. Ik drink een beetje door, want om 22 uur moet ik binnen zijn. Het schijnt hier erg gevaarlijk te zien.
Om half elf ga ik slapen


Zondag 11 september.

Net als elke zondag, ontbijt ik eerst.
De kerkdienst begint om 9 uur,
maar een paar bijeneters trekken mij de aandacht.
Ik hoop, dat Wim me dat vergeeft. Met de taxi naar de kerk. Om half tien zijn net de mededelingen gedaan.
Dan een rondje voor de collecte een kind wordt gedoopt en soms zit ik ergens anders op he internet. Het gaat allemaal vanzelf. Ik hoef er niets voor te doen. De preek gaat over het danklied van Hiskia. Om elf uur begint men aan het Heilig Avondmaal. Dat kan ik zo maar niet overslaan. Daarna hou ik het voorgezien. Het is al twaalf uur het lijkt wel een gebed zonder eind. Het koor komt nog een keer naar buiten en dan de zegen. Met Dolly Parten in de taxi(op de radio) terug naar de guesthouse en met de bus naar Douala.
Ik koop er een buskaartje voor Yaounde en kan nog even rondlopen. Precies om 4 uur ben ik terug. Na de rit van bijna vier uur kom ik de hoofdstad. Ik heb een tijdje met een Sikh witten te praten.
Het is als ik in mission prsbetiriaan kom te laat om te eten. Ik neem nog een Castel en slaap vannacht niet alleen. Ik slaap met vaginale muggen. Ik heb het ook niet gemakkelijk;
In iedergeval heb ik weer 2 dagen bijgeschreven.

Ik zit nog op schema en als jullie mijn morgen naar Njdolo in Gabon ga.
Ik ga een Regab pakken tegen de muggen. Misschien heb ik ooit weer wifi. Shalom dat die Israelische ploegen het de volgende keer beter doen net als Feijenoord in de competitie. Lat die egypenaren dimmen.
Groeten.

Henk