House for sale

Zaterdag 22 oktober2011 naar Inhaca-eiland
Ik laat de wekker vroeg aflopen. Ik wil de boot naar het eiland van Alex en Max bezoeken. Ik heb gisteren gekeken, waar het was. Het ene verhaal zegt, dat het op een landtong van het gebied staat en de andere op dit eiland. Een kans van 50% dus. Ik loop met een aantal mensen op, want volgens mij gaan ze ook die kant op. De Italiaanse, die hier woont bevestigd dat. De enkele reis kost maar Mtc 200. In de LP staat 800. We vertrekken ook, als de boot vol is. Dat zou drs. P. nooit verwacht hebben. Ik zit dicht bij de kombuis en bestel een omelet. Die hebben ze niet. Ik zie toch eieren. Ik vraag om een broodje gebakken ei. Dat wordt klaar gemaakt. Ik laat het me goed smaken. Ik voel me nog niet optimaal. De bootreis duurt ook geen twee uur, maar bijna drie en half. Een andere is ons voorbij geraasd. Ik begin het te snappen. In de LP staat die snelle van Vodacom voor 800. De Italiaanse en haar vrienden noemen hem de speedboot. Als we om half elf aanleggen ligt hij al lekker te dobberen. Ik heb een paar meisjes gefotografeerd, die niet op de foto wilden. Achteraf is het een hele mooie geworden. Ik weet alleen niet of ik hem openbaar kan maken. Met bootjes voor 10 komen we aan de wal. Aan de wal moet ik voor het park betalen, waar het eiland onderdeel van uitmaakt. Ik schud een gids af en drink koffie en eet een fruithapje bij een lodge. Ik vraag na over het project van Alexa en Max. Het is wel degelijk niet hier. Kan ik rustig vogels kijken. Ik worstel me door het zand. Met moeite zie ik een paar kraaien. De felle zon noodzaakt me om onder het afdak van een café te schuilen tegen de zon. Omdat het klokje doortikt loop ik naar het strand. Bij een paar pretorianen leg ik mijn spullen. Ik duik wat, ik spartel wat en ga er weer uit. Het baantje is me te lang. Ik spoed me naar de steiger en een bootje brengt me weer naar de Nyeleti. We vertrekken om 15 uur. Ik praat met Andre een Zuidafrikaan, die hier tot december voor een Israëlisch telecombedrijf werkt voor de toekomst van Afrika. Of die er is. Veel blanken zijn naar Australië en Nieuw-Zeeland geëmigreerd. De boot, die half leeg is, doet er nu weer drie en half uur over. De motor blijkt niet goed te zijn. Het is al donker, als we aanleggen. In de duisternis neem ik afscheid van Andre en loop naar de BB. Na douchen ga ik eten. Ik eet binnen. Op het terras is een verjaardagsfeest van een dame die representatief is voor alle vrouwen hier. Bij terugkomst ga ik slapen.