Naar land 174

6 september 2011 Op naar de Centraal Afrikaanse Republiek

Ik bezoek een deel van een mis. Op poeperd rust geen zegen.
Vandaag vlieg ik dan naar een nieuw land. Het is wel een buurland van Kameroen. Ik heb informatie ingewonnen en het beter om te vliegen naar de veiligste plek in ozo Afrikaanse land. Ik vlieg met een 20 tal boere. Hullie werk in die offshore in die Nigeriaanse water. Op die offshore is slegs blankes te vind. 300 miljoen swartmense op die kontinent en slegs blankes werk in die swarte olie. Dit is geen racisme, dit realiteit. Een voordeel is dat de doorvliegen naar Nairobi en de bediening denkt, dat ik één van hen ben. Ik krijg een biertje extra voor de tussenlanding. Tijdens de landing zie ik Kongo Kinshasa, want aan de overkant van de rivier ligt dat land. Met de taxi naar de Evangelische missiepost. Ze zitten vol. Ik wordt doorverwezen naar o.a. FATEB. Ik weet me te herinneren, dat tien jaar geleden iemand van mijn kerk daar is geweest om de Bijbel te vertalen. Ik weet zijn naam nog, Ben van de Toren en dat opent deuren. Ik krijg een naam van iemand van FATEB. Na een nacht in een kamertje heb ik drie nachten een heel huis met een paar anderen.
Ik had nog een visum willen gaan regelen, maar daar is het nu te laat voor. Ik moet eerst nog uitvinden welke douche het wel doet en welke wc doorspoelt. Het serviceteam hier op te bellen heeft geen zin. Dus zit er niets anders op dan wetenschappelijk onderzoek te verrichten. Langs kapsalon Brenda kom ik bij een winkel om een fles water te kopen. Er is nog zelfs tijd voor een tweede. Horden verkopers komen langs. Wat me zo gauw te binnen schiet en niet heb gezien is maandverband en whisky. Het is één van de acht met Mies Bouwman. En Pierre wat hebben ze gewonnen een videorecorder (begin jaren 80), magnetron (begin jaren 90) of een tv (begin jaren 50). We worden melig. De tv begon in 1951.
Met mijn MEDION digitale camera, niet met een quizz (Peter Knegtjes) gewonnen neem ik wat foto’s. Dit tot ongesteltenis van een man, die bij het kadaster werkt. Hij denkt, dat ik van hem een foto heb gemakt. Ik weet wel beter. Wiskunde bindt ons, maar daar houdt ook zo’n beetje mee op. Nog eentje dan. We zijn allebei wit aan de binnenkant van de handen. Ik zeg nog, dat ik eigenaar ben van 11,47 are in een oisseauerwijk ben. Hopeloos en hij wordt er ook niet mooier. Ik begin door te slaan. Straks denken mensen, dat ik op dat Flexa hoofd uit Limburg. Want volgens Cohen rollebollen de gedogers en coalitiepartners al aardig met elkaar.
In het boetiekje van FATEB koop sardientjes en bisques. Ben ik vandaag goedkoop uit. Misschien ga ik met de Baarnse groep nog uiteten. Bij het stadion drink ik nog een biertje. CAR heeft dit weekend gelijkgespeeld met Marokko. Marokko is ook niets op dit moment. De muziek staat zo hard, dat ik blij, dat ik achter in het kamp zit. Ik denk nog even te kunnen serven op FATEB, maar de code wordt niet gegeven.
Onder een klamboe ga ik slapen.