back to the beach

Woensdag 2 november van Liwonde naar Senga Bay
De dag begint met hangen. Ik wacht met de Amerikanen tot Pieter weer terug is.
Het is weer behoorlijk warm. Ik douche me nog een keer, pak de spullen in en ontbijt. Alleen een aantal dingen zijn op en dus stelt Layla wat samen. Ik reken af. Ik vind het wel raar, dat op het drinken na alles in dollars is. Ze rekenen een hoge koers. 180 Kwacha’s in een dollar, normaal is dat 165. Frederik zal later zeggen, dat dat is omdat ze zelf dat ook moeten rekenen als ze iets inslaan. Bij Vwaza zie ik een paar dagen later gewoon 165. Tegen half elf brengt Frederik ons naar de busjes. Ik probeer bij de bank tegenover te pinnen. Ik vergis me in de punt en komma en dat ding spuugt dan maar 100 kwachaas. De commissie van de visa card is nog hoger. Nog een keer en dan heb ik genoeg geld om de schulden te voldoen. Die twee dagen hebben iets meer dan € 100 gekost. Ik hoef niet erg lang in het busje te wachten. Het is maar een half uur en dan naar Balaka, een ritje van een uur. Daar moet ik weer langer wachten. Ik neem de tijd om naar de Standardbank te gaan. Bij deze bank kun je met je bankpas terecht. Er is zelfs nog tijd om bij een Mozambikaan een biertje te halen. Mozambikanen zijn gemakkelijk te herkennen aan hun stompjes. In Mozambique liggen namelijk nog veel landmijnen. Ik heb een plekje voorin de bus, die om 13.50 vertrekt. Ik dommel wat in en als op mijn schouder wordt getikt, ben ik net te laat om een paar jongens met schilden te fotograferen. Ruim voor Salima stappen we over in een ander busje, dat nu vol is. Mijn plekje voorin ben ik wel kwijt. Om vijf uur ben ik in Salima en kijk nog een wanneer de bussen gaan. ’s Middags om 13 uur komt me goed uit. Ik prop me op een pick-up. Ik moet mijn bagage met de bierglazen goed in de gaten. Die pick-ups is het toppunt van ellende. Je kunt nauwelijks staan of zitten. Ik stap uit bij het bord naar Carolina Lake Resort. Dat is nog ruim 3 kilometer lopen. Halverwege krijg ik een lift. Ik kom weer in de 3 persoon slaapzaal van drie en half jaar geleden. Er is geen stroom en na een tijdje komt de stroom terug of het aggregaat wordt aangezet. In het restaurant zet ik de foto’s over en eet kip curie. Onder het geklapper van een stuk tinnen dakbedekking val ik in slaap.