cabinda

Zondag 25 September 2011. Cabinda.
Vandaag is het zondag en kan ik mooi naar de kerk.
Eerst ga ik ontbijten, want het vleselijk gaat ook door. Ik heb nog ansichtkaarten en die ben ik vergeten mee te nemen. Die haal ik dus op na eerst bij een echt hotel geïnformeerd te hebben over een boot naar Cabinda. Ik moet bij Gira-Cab gaan informeren. Iets voor na de dienst. Als ik mijn pensão uitloop, zie ik een jongen met een Bijbel lopen. Dat zie je bij ons niet zo veel meer. Ik houd hem aan. Om de hoek voorbij het ziekenhuis is een kerkdienst en de tweede begint om 10 uur. Ik ben mooi op tijd. De jongen was al naar de dienst van 7 uur geweest en draagt me over. Ik ga met een jongen naar binnen en hij zal het één en ander vertalen. Eerst zingt en jonge mannenkoor en dan een kinderkoor aan schriftlezing uit Psalmen. Kinderen worden voorgedragen. Het jeugdkoor zingt een lied en is het de beurt aan het vrouwenkoor. De Heer (of Heere) wordt gedankt. Dan schalt een mannenkoor door het gebouw. Evangelist Manueel Andrada doet de overdenking (of preek). Hij gaat de hele Bijbel door. Samuel 1, Mattheus 4: 18-25, Lukas 8, Romeinen 1, 1 Korinthe 9:16 en Handelingen 1:8 passeren de revue. Mijn vertaler Jozef, geen timmerman, snapt dat “Acte” hetzelfde is als “Handelingen”. Om 13.20 staan we weer buiten na handenschudden van beide predikanten. Je ziet wel als we in Amersfoort zoveel koren hadden, dat ik ook mijn zangkwaliteiten ten gehore zou moeten brengen. Ik wordt bij de eerste predikant uitgenodigd. Ik krijg frisdrank koekjes en na een uurtje houd ik het voor gezien. Zijn zoon Jorge heeft in Namibië Engels gestudeerd. Zijn vader heeft in Brazilië gestudeerd.
Ik ga op zoek naar de boot en Jozef houdt me weer aan. Morgen zal om 7 uur een boot vertrekken en ik moet een kaartje bij de bus halen. Jozef weet ook nog te vertellen, dat hier weleens toeristen komen en bij de kerk slapen. Dat is twee jaar geleden nog gebeurd. Ik ga weer terug nar de kerk, maar de degen die erover gaat is er niet. De zoon, ook Jorge, zegt dat ik de spullen maar op moet halen en dan zien we wel. Dan ga ik eindelijk om vier uur de stad in. Ik bezoek kerk van Immacute Conceicão. Een leuke kerk zo bij het strand met een groot beeld van de vorige paus. In zee zie ik de boortorens, want Cabinda is rijk aan olie en daarom wil het onafhankelijk van Angola, zoals Jozef ook al zei. De tweede kerk van Reino do Mundo had ik gisteren al bezocht en ga nog naar het park. Met beelden van dieren en mensen. Erg leuk. Ook hier zijn weer fotografen bezig. De zon gat onder. Als ik een boom fotografeer wordt ik door een agent aangesproken. Het loopt goed af en ik ga eten.
Ik ga terug naar de parochie. Degene die over de kamers in is er niet en wordt een matras voor me geprepareerd.
Dat is even mazzel hebben.
Om half elf ga ik slapen.