Hanging out

Dinsdag 20 september 2011 Dolisie

Omdat ik vannacht laat ben gaan slapen, heb ik besloten om uit te slapen. Uitslapen is een groot woord. Ik moet toch vandaag inlichtingen verzamelen over de trein.
Om half negen kom ik uit mijn nest. Op straat is al volop leven. Ik heb al gezangen gehoord. Dat klopt, want verblijf dichtbij één van de ozo vertrouwde missieposten.
Waar kan ik nou goedkoop eten. Ja, natuurlijk in een cafetaria. Dat is een ding, waar ik met Paul in Kameroen ook heb gegeten. Het is een soort bar, met achter je reet een gordijn. Van buiten zie je alleen de poten van de barkrukken en de benen van de klanten. Ik bestel omelet met bruine bonen en bid alvast. Het is best veel. Het laatste moet ik naar binnen proppen. Ik drink een kop koffie uit een hele grote kop, maar er is veel van die melkstroop uit Friesland ingedaan. Je zou er suiker van krijgen. Met een volle pens waggel ik naar het station. Het blijkt, dat vannacht een trein naar Point Noire gaat. Ik besluit om hem te nemen.
Ik voel enige drang op mijn kringspieren komen. Bij een terras vraag ik, of ik gebruik van het toilet mag maken. Ik moet betalen ook als ik koffie neem, want die hebben ze niet. Ze verwijzen naar het restaurant aan de overkant. Dat red ik nog. Er is binnen niemand te bekennen. Dan maar op onderzoek uit naar wat een toilet heet. Er is papier. Weer een zoektocht. Waar is het papier? Maar eens in de keuken kijken. Daar ligt een keukenrol. Die confisqueer ik. Ik kan zitten op het toilet zonder bril. Brillen heb je hier bijna nergens in dit deel van de wereld. Eerst boenen. Ik red het nog. Even zitten. Als ik klaar ben kan ik niet doortrekken, want het touwtje is weg. Ik ga weer en breng netjes het niet gebruikte keukenpapier naar de keuken terug. Ik vind het toch wel gek, wanneer mijn medemens mijn gravel remsporen ziet. Terug naar de pot en even bovenin de pot het hendeltje overhalen. Waarom zou je weer een touwtje plaatsen, het kan toch zo ook?
Ik drink een biertje met bij twee mannen, die vannacht ook op de trein moeten werken. Bij het hotel verkas ik van kamer, die goedkoper is en rust wat uit.
In de namiddag bezoek ik de Evangelische kerk. Men is bezig met het slopen van twee bomen. Het is een project van een paar dagen. Een jongen, die Engels kan spreken vertelt mij het één en ander. Aan de andere kant van het spoor is nog een missiepost van onze katholieke broeders en zusters. Een leuk complex. Men is een lied aan het instuderen. Een jonge vrouw is bij een Mariabeeld met een heleboel Weesgegroetjes bezig.
Na wat inventariseren besluit ik bij een leuk restaurantje te eten. Erg fijn is de salade. Die voedingsstoffen moet ik normaal uit een vegetariër halen.
Ik ga vroeg slapen, want om half twaalf laat ik me met een taxi naar het treinstation brengen