two demencial - Reisverslag uit Fitzroy Crossing, Australië van Henk Vinke - WaarBenJij.nu two demencial - Reisverslag uit Fitzroy Crossing, Australië van Henk Vinke - WaarBenJij.nu

two demencial

Door: Henk Vinke

Blijf op de hoogte en volg Henk

08 April 2017 | Australië, Fitzroy Crossing

Zaterdag 8 april 2017 naar de Horizontale Watervallen en vertrek naar Darwin
Om 5 uur gaat de wekker. Ik ben op vakantie. Vandaag doe ik een excursie, die heel speciaal is. Om 6.45 uur word ik opgehaald. Het busje zit al vol. Bij het vliegveld blijkt, dat wel de hele dagtochten zijn. Later blijkt, dat er wel hele dagtochten zijn. Die begint met de busrit naar Cape Leveque of je vertrekt vandaar terug naar Broome. Het is altijd een hele dag. Dat mag de pret niet drukken. Het is maar een klein streepje op wereldkaart. Om 6 uur hoor ik bij het vliegtuig de veiligheidsinstructies aan. In het vliegtuigje heb ik een mooie plek, altijd rekening houdend met de zon. Je moet soms wel voortschrijdend inzicht hebben. Na het opstijgen maakt de civilisatie plaats voor het inmiddels bekende struikgewas. Nog even Willie Creek en dan is het gebeurd. Een paar mensen dutten weer in. We komen de King Sound. Dan weer de Kimberley. Dit stukje West Australië is volgens de evolutietheorie omhooggekomen zeebodem. Het is zo ongerept. Er wonen alleen Aboriginals. Ze weten zich door kennis te handhaven. Dan zien we de horizontale watervallen. De nauwe ingangen naar twee achtereen liggende passen, waar door het getijden verschil water in en uit stroomt met het vormen van een stroomversnelling. In de binnenste lig een compleet botel, waar we vlakbij landen met het watervliegtuig. Eerst worden een paar haaien gevoerd. De vissen kennen dit ritueel al langer. Met de onderwatercamera kan ik weer een paar plaatjes schieten. Dan worden we zelf gevoerd met ei en spek. Krokodillen zwemmen om ons heen. Om halfnegen gebeurt, waar we voor gekomen zijn. Met een boot varen we door de stroomversnellingen heen. Een prachtig natuurlijk gebeuren. Het verschil is maximaal 7 meter, anders is het te gevaarlijk om het te doen. Bij een van de stunts verlies ik mijn oude vertrouwde petje. Het petje dat op bijna alle continenten was geweest. Ik moet laatste rustplaats geven in die grote plas. Na 51 minuten zijn we weer terug. Na een kopje koffie worden we gescheiden van de mensen, die met de bus teruggaan. Ze blijven nog wat langer en worden later naar Cape Leveque gevlogen. Wij stijgen om met nog een laatste blik op de horizontale watervallen. We maken nu een boog over de westkust van het Damplerschiereiland. Cape Leveque heeft een vuurtoren en verder nog wat huizen. Het zijn allemaal kleine Aboriginal nederzettingen. Dan zien we achtereenvolgens Beagle Bay en Willie Creek met James Price Point ertussen, dat we gisteren niet bereikten. Na anderhalf uur landen we. Het was een hele ervaring. Het mooie landschap beneden met de inhammen, de dorpjes en de eilanden. Met de bus worden we naar onze plek gebracht na het krijgen van een dvd. Leuk voor alle mensen, die het geld in de zak hebben gehouden. Oscar en Yang zijn al weg. Na een tijdje van de schaduw van de Kimberley Klub te hebben genoten, loop ik naar het visitors center. Ze zijn net dicht. Gelukkig heb ik al gezien, waar de petjes goedkoper zijn. Er is nog tijd over om te zwemmen in het zwembad. En meisje uit Apeldoorn, die ik had gesproken, zit met een paar anderen in het water te spelen. Bepakt en bezakt loop ik naar weer naar het visitors center, want nu staat de Greyhound klaar. Het is weer een bus, die lang niet vol is. Stipt om 18 uur vertrekt de bus. Er is zelfs wifi aan boord. Na nog geen half uur rijden stoppen we al bij Roebuck Plains Roadhouse. Ik vraag, of het handig is om hier eten in te slaan. De chauffeurs bevestigen dat. Ik bestel patat. Omdat dat vers is, moet ik wachten en ook de bus. Ik word al gehaald. We liggen op schema, dus het moet goed komen. De maan staat boven de bus. Om acht uur zijn we bij Willare Bridge. We liggen toch een stukje achter op schema. We rijden er dan ook langzaamaan voorbij. Bij Derby is alle tijd weer teruggewonnen. De post wordt gebracht en we kunnen weer. Een wildebras rijdt rakelings in een jeep langs ons heen, als we om halftwaalf in Fitzroy Crossing stoppen. Zeker te diep in het glaasje gekeken. De toiletten in het visitors center zijn dicht. Een man heeft wel een oplossing. Hij staat hier om eventueel snel testen te doen op drugs van passagiers. Ik rij mee. Snel kan een plasje in de kliniek gedaan worden en rijden we snel weer terug. Klaar voor de volgende dag.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Fitzroy Crossing

Henk

ontbijtje in ESA hotel, Colonia, Yap, Micronesië

Actief sinds 07 Mei 2010
Verslag gelezen: 312
Totaal aantal bezoekers 196084

Voorgaande reizen:

27 Maart 2017 - 03 Juli 2017

van Perth naar Peking

10 September 2015 - 07 Oktober 2015

kat en hond

11 November 2014 - 25 November 2014

Let's go west

16 Juli 2014 - 13 Augustus 2014

Anna en de Koning van Siam

29 Augustus 2013 - 01 September 2013

naar texel en verder

29 Mei 2013 - 25 Juni 2013

Van IJs naar Groen, van Groen naar IJs

17 November 2012 - 24 December 2012

hopperdepop

07 Juni 2012 - 30 Juni 2012

sanri

30 Augustus 2011 - 05 December 2011

Voor de leeuwen

05 Mei 2010 - 21 Juni 2010

barkbootenzo

Landen bezocht: