pearl

Vrijdag 7 april naar de parelkwekerij
Gisteren waren we nog naar de Woolworths geweest voor mijn boodschappen, maar het bood vond ik te duur. Nu ga ik alleen terug en krijg een lift ernaartoe. Het brood is nu maar een dollar en gisteren was de rest nog 4 dollar. De testosteronbommen zijn al weer stoer bezig bij de Klub. Na mijn ontbijt komen Oscar en Yang ook op het toneel.
Via hun book ik en krijg 10 dollar korting op mijn youth-hostel pas. E moeten eerst langs de Mac voor hun ontbijt. Na een stuk asfalt wordt het gravel. Ik zie een leguaan, maar als ik na stoppen naar hem toe loop, dan rent hij de bosjes in. Een mislukt foto tot gevolg. De borden bij de ijzerrode weg geven de richting aan. We redden ons soms door het mulle zand. Al zijn ze deze wegen op Taiwan niet gewend. Dan komen we op en zoutpan en moeten we de rode bolletjes volgen. Daar is het huis. Een groep wordt nog rondgeleid. Vogels zitten of vliegen rond bij een boom. Stuart legt het kweken van de parels uit. Het is een uitvinding van een japanner. Een klein pareltje wordt eruit gehaald. Een net zo grote van een oester uit de Mississippi wordt teruggeplaatst. Hij moet net zijn, want anders spuugt een oester hem weer uit. De oester gaat hier een parel van maken van zijn spuug. Na een tijdje doet men de eb na en schelp gaat open. Parel eruit voor in de winkel en weer een andere gaat erin. Dit gaat tot vier keer, want dan is de gemaakte parel zo groot, dat het niet verder gaat. Na de vierde keer wordt de oester opengesneden en is het gebeurd met hem. Er worden vrouwtjes gemaakt en mannetjes kunnen zich veranderen in vrouwtjes. Op de schelp zitten ook nog krabjes genesteld in hun eigen schulp. Even een pauze met koffie en cake. We vormen een groep met een echtpaar uit Melbourne. Ze zijn een beetje op de palli hand. Tijdens de eerste Arabische agressie woonden ook Duitsers (vrienden van ze) in het mandaatgebied. Ze lieten zich door de agressor overhalen om het gebied te verlaten of ze gingen uit zichzelf, maar aan het einde van de onafhankelijks oorlog mochten ze niet terug en gingen naar Australië. Laten we maar van de koffie met cake genieten. We nemen er twee, want het moet toch op. We lopen naar de steiger, waar drie dames aan het vissen zijn. Daar ligt ook de boot, die normaal voor tochten wordt gebruikt. Omdat hij uit de vaart is, hebben we ook korting gekregen. Er wordt een nieuwe steiger gebouwd en tot dan is er waarschijnlijk geen tocht. Stuart legt nog van alles uit. Ondertussen gaat het vissen door. Ze vangen niet bot, maar een andere vis. Het is weer zo warm en volg de club maar. Stuart toont nog een machine, waar de oesters na het verwisselen van de parels schoongemaakt worden. Op naar een bak water, waar vissen in zwemmen. Omdat ik toch mijn onderwatercamera heb meegenomen, kan ik deze vissen onder water fotograferen. Ik doe dit wel nadat Stuart ze heet gevoerd. Het laatste bezoek is aan, je raadt het al, aan de winkel. Ik mag ook even een snoer om. Het echtpaar maakt een helikoptervlucht van 8 minuten voor 90 dollar pp. Dan rijden we terug, maar Stuart heeft gezegd, dat James Price Point dichtbij is, maar de jongens willen naar het krokodillen voeren. Volgens mij zijn we er bijna, maar we keren toch om. Oscar wordt door zijn boyfriend gebeld. Ik dacht al, dat hij van de club was. Ik vraag in het visitorscentre of ik toch met de bus naar de horizontale watervallen mag. Ze hebben alleen halve dagtochten. Ik wacht in de hostel tot ze weer terug zijn en gaan naar de zonsondergang bij Gantheaume Point. Hier zie ik een dinosaurus print. Ik neem een mooie positie een voorgrond van mensen op de rotsen. Oscar neemt me nog als silhouet. Ik krijg een biertje van een stel gasten uit de Kimberley Klub. We praten zowat en ik rij met de jongens terug. Ik het groepje mensen zaten ook twee Nederlanders. Bij de Egyptenaar/Libanees eten we zij nemen samen een kleine portie en ik een grote. De jongens wilden geen bier, dus heb ik twee vandaag opgedronken en de derde moet er nu aan geloven. Om halftwaalf ga ik slapen.