wild winds are blowing

Woensdag 13 juni 2012 tropische storm

Ik slaap weer door de wekker. Om acht uur word ik wakker. Ik had heel lang het buitenlicht laten branden. Ik heb het ’s nachts uitgedaan eb kon daarna in slaap vallen. Max komt net weer terug. Hij heeft me beloofd, dat als eer een boot gaat, ik mee kan varen. Junior komt ook langs. Ze vertellen over Bibi. Hij rookt de hele dag hasjiesj en voert geen steek uit. Hij helpt nergens mee. Eén van zijn zoons is in het Amerikaanse leger omgekomen. Hij wilde alleen op mijn portemonnee naar broer op Sogoly. Er is ook veel geld nodig voor het ziekenhuisje, misschien kan Meander wat oude spullen slijten. We ontbijten en Max gaat weer weg. Het is niet zeker, of vandaag de extra vlucht gaat. Hij zou terugvliegen naar Yap en met gasten terugkomen. Het waait aardig en gisteren is een storm voor vandaag voorspeld. Om tien uur vertrek ik. Bij het huis van de chiefs is een vergadering van de mannen. Ik vraag netjes of ik mag fotograferen. Er wordt overlegd over hoe de mensen naar Fatharai vervoerd moeten worden voor de ceremonie van zaterdag. Er wordt op de besjes gekauwd en getuft. Na een tijdje, zo tegen elven, zijn ze er schijnbaar uit en gaan ze dansen oefenen. Op een gegeven moment begint het te waaien. Na drie kwartier stopt het met zachtjes waaien. Het is inmiddels windkracht 8 of 9. Het begint ook te regenen. Ik spreek weer Andrew. Ik zag hem een paar jaar geleden in de struiken zitten. Inmiddels gaat de regen van zuid naar noord. Na een tijdje loop ik maar terug naar het hotel. Ik zet koffie en pak wat rijst van gisteren. Andrew had gezegd, dat om één uur de storm op zijn hevigst is. Dat blijkt zo tegen half twee te zijn. De regen beukt op het raam. Het water komt onder de deur door. Ik heb een kamer boven. Inmiddels zitten we in een tropische storm. Ik noem hem storm Jack. Hij is genoemd naar een vriend van me, die vandaag jarig is. Hij gaat weer lekker vanavond de Garderense Berg leegeten. Vandaag speelt ook het Nederlandse elftal weer, maar ik weet nog helemaal niks van de wedstrijden. Ik ken nog maar één uitslag, Rusland-Tsjechië 4-1. Ik heb koffie mee naar boven genomen. En als die op is, ga ik pitten. Voor de gein hang ik het bordje “Do not disturb.” buiten. Na een tijdje komt Junior kijken of alles goed met me gaat. Hij snapt de humor van het bordje buiten niet. Hij zegt, dat ik binnen moet blijven. Een tijdje later komt Max nog even neuzen. Ik pit weer verder. Seven maakt eten klaar. Vandaag is rund met rijst, natuurlijk, en wat groente. Mijn tweede bakkie neem ik mee naar boven. Dat is lekker voor bij het maken van mijn weblog. Ik mis wel de aroma van Buisman. Rond elf uur ga ik maar slapen, wat Knevel en Van Den Brink is toch niet op tv.