money for nothing

Donderdag 20 juni2013 terug naar Ilulissat
Vanmorgen ben ik er om kwart voor negen uit. De actievelingen gooien het anker los. Voordat het tij erg laag is moeten we uit het gat zijn. Als we weer op goede diepte zitten gaan we ontbijten. Ik ben zo goedertieren om dan te sturen. Het is mijn tweede keer in de reis en ik heb ook al twee keer de vloer schoon gemaakt. Buien ht gat ga ik ten en tot in de middag zien we weer ijsbergen en erna ook. We ontdekken ook de skua. Voor de rest een gewone dag met even de zeilen is. Als we gaan lunchen, valt de wind weg. Ondertussen passeren we Oqaatsut. Ik herken nog een ijsberg van afgelopen zondag. Een eindje verder is de baai, waar Gerben en ik gelopen hebben. Ik zeg tegen hem “de Via Dolo Rosa”. Hij liep er zo veel blaren op, dat hij drie dagen niet kon lopen, en moet niets van het geloof hebben, dat zulk een opmerking wel geplaatst is. Om half vier kunnen we de wal op. Eerst hebben we met moeite een plekje gevonden. We moeten balanceren over 4 schepen. Dan loop ik naar een kunstenaarswerkplaats, waar ik op een rustig moment een mooie prijs voor een kleine inuit hoef neer te tellen. Ik loop om naar het winkelcentrum. Daar doe ik voor het T-shirt dezelfde zakelijke bezigheid, een mooie prijs. In de laatste winkel zijn de ansichtkaarten en postzegels aan de beurt. Dan is het internetten. Ik zet mijn verslag op de weblog en probeer een hostel in Kopenhagen te boeken. Ik stuur maar een mailtje naar een hostel en dan eten we een buffet in het het hotel “De Witte Valk”. Ik loop 5 keer en daarna het toetje. Mijn maag scheurt nog net niet. Ik lijk wel een kokmeeuw. Aan boord is nog tijd voor koffie en een drankje. Om kwart voor elf neem ik een koude douche, want de boiler staat uit. Eef verzet de boot nog even. Ik lees het gekregen boek “Twee staten, één staat”. Daarna doe ik het licht boven me uit, want buiten is het gewoon daglicht.