prince of wales

Donderdag 13 juni 2014 naar Ilimanaq (Claushavn)
Het is misschien eentonig, maar weer om half negen uit bed. Ontbijt aan tafel en om half elf vertrekken. Toch jammer, dat ik op de laagste stand van de zon over de heuvel heb gemaakt. Mij troost, dat het toch niet zulk bijzonder foto was geworden. Langs het rif hebben alken en meeuwen genest. Meteen weer bergen ijsbergen. Het schommelde behoorlijk onder in de boot, daarom ben ik een beetje zeeziek. Dat gaat zo de hele dag door. Ik schiet maar een paar foto’s, maar blijf op het been. Ik zit trouwens de hele dag achter op het dek en kijk naar de horizon. Alle eten en drinken blijft binnen. Op een gegeven moment houd ik het voor gezien en ga wat rusten. Om half vijf komen we bij Ilimanaq (Claushavn) aan. Ik laat me door Jan L fotograferen. Iedereen rent een beetje door het dorp. Toch zien Jan L en Ria dingen, die ik niet zie. Bijvoorbeeld is het gebouwtje met het torentje is een oud kerkje. Eerst naar rechts, richting de school. Een stel honden, en dokterspost en ga zo maar door. Snowmobiles zijn net zo werkeloos als de honden. Weer laten een paar vogeltjes zich fotograferen. De kerk ligt aan het binnenwater. Jan K en Gerben lopen al bij de heuvel aan de andere kant en Jan L en Ria halverwege. Witkuifeentjes stel zwemmen in het meertje of rusten uit op een privé eilandje. Op naar het noorden van het stadje met bijna 100 inwoners. Over de brug van de afwatering van het meer, dat met bulderend lawaai in de zee komt. Air Greenland vliegt over. Op naar de kerk. Een geelgors zit op het dak. Het is een leuk klein kerkje. Een Christusbeeld voorin met een piano en een preekstoel. Ik neus in de Bijbel en een liedboek. Er is geen touw aan vast te knopen. Ik geloof het wel. Wanneer mensen roken, staan ze even buiten. Voor de rest zie je geen sneeuwhoen op straat. Na overleg via de portofoon heb ik nog ruim een uur om de heuvel te beklimmen. Zo zie je weer heel wat planten groeien. Ok daar heb ik niet veel verstand van. Zo kom ik nog heel veel verstand te kort. Met het klimmen zie ik een steeds mooier gezicht op Ilimanaq. Ik bereik de top. Het is een eenvoudige klim. Het stadje, het binnenmeer en in zee de Tooluka en ontelbaar veel ijsbergen. Ik geniet van het uitzicht, fotografeer mezelf en neem een aantal panoramafoto’s. Na zevenen ga ik weer naar beneden. Een hond ligt nog te rusten en stokvis hangt te drogen. Een kadaver van een raaf moet de meeuwen op afstand houden. Om half acht haalt Jan K me met de bijboot op. Op de boot hoor ik, dat er walvissen. Gelukkig zie ik nog even 2 humbackwalvissen. Heb ik in ieder geval walvissen gezien. De anderen hadden ze dichterbij gezien. We eten om 20.20 als voorgerecht leven van de zeewolven. Als hoofdgerecht is de rest van de zeewolf met noedels en groente. Om kwart voor een maak ik nog een paar foto’s en ga slapen.