Hot stuff

Dinsdag 4 juni 2013 Bezoek Myvatn
Net als gisteren laat ik de wekker weer wat vaker gaan. Omdat ik de enige gast in dormitory heb ik een kamer gekregen. Ik moet wel eerst weer naar de stad, Húsavik, om te tanken en boodschappen te doen. Na het tanken moet ik weer terug, want de supermarkt is nog dicht. Ik kan nu een fatsoenlijk brood kopen met beleg en bier. In de herberg ontbijt ik en laat me vertellen, waar Grimsey ligt. Het is al half twaalf geweest als ik weer naar een punt boven Húsavik Grimsey zie liggen. Ik ben op dat elandje in 1984 geweest met de Plancius. Hoog tijd om Myvatn te verkennen. Ik neem de korte weg rechtstreek helemaal de 87. Eerst informeer ik bij het informatiebureau. Een tocht naar een grot duurt vier a vijf uur en is om 10 uur al vertrokken. Ik vind het niet erg, want de prijs is niet aantrekkelijk. Ik sla bij de supermarkt ook weer wat in en vertrek eerst naar de Hverir. Het is de plek, die ik gisteravond ook al zag. Veel stoom en modder, dat omhoog blubbert. Auto’s komen en gaan. Henk Vinke blijft maar staan. Ik zie weer Duitsers van het Gasthuis in Vik. Het is interessant om al dat gedoe te zien, maar ik heb het al op zoveel plaats gezien.
Bij Krafla ga ik de bergen in. Wat ik eerst niet weet, is dat je om de Viti heen kunt lopen. Ik ben eerst naar het erg winderige gedeelte geweest en als ik een paar Duitsers weer van een rondje terug zie lopen, doe ik het nog een keer. Beneden moet ik door een stroompje. Ik laat eerst een paar jongens voor me uit lopen. Het is een makkie. Naar boven en weer in de wind terug maar de auto. Ik stop ook nog even bij het bezoekerscentrum over de energiewinning, die uit de stoom wordt gehaald. Het Bjarneflag is goed voor de bezoeker niet om te zwemmen. Het is troebel water, net magere melk met een blauw kleurtje. Het Grjótagje is een grot met warm water. Even voelen en door naar de Hvertfel een vulkaan van 463m. ik laat me overhalen om de hele want over de rand te nemen. Het ls erg winderig. Ik wordt bijna weggeblazen. Verloren tijd maar wel interessant. Terug naar de rondweg naar de Dimmurborgtir. Het is een doolhof tussen stukken lava. Ik loop her doorheen.
Het Höfelis niet interessant. Het is een bos op lava, het enig interessante is Kalfaströnd. Het zijn stukken lava die uitsteken boven het water uit. Satkholstfjörn is het laatste. Ik wandel met een paar Canadezen . Ik kan niet het rondje e te lopen. Ik bezoek wat onechte kraters. En zie een aantal onbekende voges.
Dit is het laatste punt van de dag. Ik races terug en eet een warme maaltijd. Ik zet de foto’s over en er is geen tijd voor het dagboek. Om 1 uur ga ik slapen.