terug naar istanbul
Door: henk vinke
Blijf op de hoogte en volg Henk
11 November 2014 | Turkije, Ankara
Dinsdag 11 november van Istanbul naar Ankara
’s Morgensvroeg kom ik in Istanbul aan. Dit is mijn tweede keer. De eerste keer was , toen ik met Dorien naar de Lenteheuvel ging halverwege Damascus en Cairo. Het fantastische land, dat zucht onder de terreur van de kruisvaarders van Hamas. Volgelingen van de ideologie van bloed, dood, verderf. Kortom het broertje van Isis.
Ik neem de metro helemaal naar Üsküdar in Azië. Het is spits tijdens het vervoer. Mijn getrouwde ex-collega Gülden woont nu weer in haar geboorteland. Ik wil bij haar man naar de kapper, maar hij is er niet. Ik bel Güldane en zo kom ik er achter, dat ze geen tijd hebben. Ik laat me dan maar door iemand anders knippen. Ik moet wel eerst de prijs naar beneden brengen, want 50tl is wel erg veel. Voor 20 wordt ik weer een heertje. Zo weet ik weer in wat voor beschaafd land ik ben beland. Dat wil in de EU. In het lekkere weertje loop ik naar het busstation Harem. Ik zie zo mooi Europa in de zon. Istanbul is één van de mooiste steden van Europa. Er is tijd voor een broodje met een nep Van Gogh aan de muur. Een busje brengt me eerst naar een ander busstation. Wat zijn de bussen in Turkije toch goed. Ik kijk mijn ogen uit naar de veranderingen in dit land. Wat een snelwegen en fabrieken overal. Onderweg haal ik wat slaap in. Met koffie tijdens de stop kom ik weer bij. Overal moet je betalen voor het toilet. Dat wordt ophouden. In de vroege duisternis kom ik in Ankara aan. Wat uitzoeken over de bus naar Göröme en dan hoe ik naar Urus kom. Ik heb mijn mond mee en sommigen spreken Engels. Ik neem de metro. Dat gaat toch het best. Eerst met de metro naar Kizliya, overstappen, en tweede stop eruit naar Urus. Een Koerd helpt me een stuk op weg naar het hotel.
Het is helaas duurder geworden. ik blijf er toch maar. Ik heb geen plattegrond en heb geen zin meer om verder te zoeken. In het centrum vind ik een leuk restaurant en een winkel voor mijn vitamine B.
Wat roken de Turken toch veel. Om twaalf uur ga ik slapen. Eerst lag ik na 1 slok bier te pikken en als in na een half uur wakker wordt, drink ik hem leeg . Daarna ga ik voor de komende uren naar Klaas Vaak.
’s Morgensvroeg kom ik in Istanbul aan. Dit is mijn tweede keer. De eerste keer was , toen ik met Dorien naar de Lenteheuvel ging halverwege Damascus en Cairo. Het fantastische land, dat zucht onder de terreur van de kruisvaarders van Hamas. Volgelingen van de ideologie van bloed, dood, verderf. Kortom het broertje van Isis.
Ik neem de metro helemaal naar Üsküdar in Azië. Het is spits tijdens het vervoer. Mijn getrouwde ex-collega Gülden woont nu weer in haar geboorteland. Ik wil bij haar man naar de kapper, maar hij is er niet. Ik bel Güldane en zo kom ik er achter, dat ze geen tijd hebben. Ik laat me dan maar door iemand anders knippen. Ik moet wel eerst de prijs naar beneden brengen, want 50tl is wel erg veel. Voor 20 wordt ik weer een heertje. Zo weet ik weer in wat voor beschaafd land ik ben beland. Dat wil in de EU. In het lekkere weertje loop ik naar het busstation Harem. Ik zie zo mooi Europa in de zon. Istanbul is één van de mooiste steden van Europa. Er is tijd voor een broodje met een nep Van Gogh aan de muur. Een busje brengt me eerst naar een ander busstation. Wat zijn de bussen in Turkije toch goed. Ik kijk mijn ogen uit naar de veranderingen in dit land. Wat een snelwegen en fabrieken overal. Onderweg haal ik wat slaap in. Met koffie tijdens de stop kom ik weer bij. Overal moet je betalen voor het toilet. Dat wordt ophouden. In de vroege duisternis kom ik in Ankara aan. Wat uitzoeken over de bus naar Göröme en dan hoe ik naar Urus kom. Ik heb mijn mond mee en sommigen spreken Engels. Ik neem de metro. Dat gaat toch het best. Eerst met de metro naar Kizliya, overstappen, en tweede stop eruit naar Urus. Een Koerd helpt me een stuk op weg naar het hotel.
Het is helaas duurder geworden. ik blijf er toch maar. Ik heb geen plattegrond en heb geen zin meer om verder te zoeken. In het centrum vind ik een leuk restaurant en een winkel voor mijn vitamine B.
Wat roken de Turken toch veel. Om twaalf uur ga ik slapen. Eerst lag ik na 1 slok bier te pikken en als in na een half uur wakker wordt, drink ik hem leeg . Daarna ga ik voor de komende uren naar Klaas Vaak.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
