fridge

Dinsdag 29 juli 2014 aankomst Churchill, ijsberen.
Deze laatste nacht heb ik geslapen op een omgedraaide bank. Ik kon zo mooi languit liggen. Om half zeven ben ik wakker. Anna komt ook langzaamaan weer tot leven. Buiten zijn veel minder bomen en het is mistig. Dat belooft wat. Het zonnetje worstelt zich door de waterdruppels. Om half negen gaan we ontbijten. De mist verdwijnt. We krijgen een wijder blijk. Ergens bij een paar omgevallen treinstellen moeten ijsberen lopen. We zien er geen een. Wel is een keer ergens een rendier te ontwaren. Ik zie hem niet. We langs de weg naar het vliegveld van Churchill. In de verte zien we de haven. Om kwart voor elf komen we aan en lopen naar Tundra Inn. Lydia en Orazio zitten er ook. We boeken meteen vanmiddag een tocht naar ijsberen. We kunnen even ons installeren en rusten. De tocht is om een uur en zal tot 7 uur duren. We worden door Neil opgehaald. De meeste van de 13 mensen verblijven ook in Tundra. Eerst weer langs het vliegveld. We worden naar een Buggy gebracht. Een soort hoge bus om beesten goed van bovenaf te bekijken. Voor een buggy ga ik met Anna op de foto en de vlag van Hoogland. Lydia en Orazio zijn ook mee. Zij blijven wel twee dagen langer in Churchill. Via een steiger komen we boven. Half twee vertrekken we in dat grote ding. Als hij rijdt moeten we blijven zitten. Als er wat te zien, stopt hij. Ik schiet wat, als hij rijdt alleen worden die foto’s niet altijd wat. We stoppen eerst voor whitesand kraanvogels. Ze lopen alleen maar van ons weg. Daar schiet je ook niet zoveel mee op. Het is veel plassen en de weg is grote stenen. Daar kom je met een gewone auto niet doorheen. Op stenen in een plas zitten meeuwen. Het enige, wat we van een rendier van dichtbij zien zijn een paar poten. Nu zitten er twee meeuwen op de steen. Een laat zijn vliegkunsten zien en is er weer één. Nu weet ik niet welke nu wegvliegt, de eerste of de tweede. Ze lijken zoveel op elkaar. We rijden langs een uitkijktoren. We zien witte ganzen of zijn de sneeuw ganzen. Ik weet het gans niet meer. Een soort grutto loop naar het strand. Om kwart over drie ziet de gids een ijsbeer. We zien hem in de verte langs het water lopen. Neil rijdt om en zo komt het gevaarte vlak langs de truck lopen. Een prachtig gezicht. Het is de eerste, de enige en de laatste die we te zien krijgen. Het is dan ook een topper. Hij loopt ons voorbij en wordt naar de bus gelokt. We zien ook zwarte ganzen wij rijden even om. De ijsbeer is ons te snel af en al bijna bij de zee. We zien ook nog een zwaan. Tijd om te lunchen. We zien nog een paar meeuwen. Nog even stoppen voor een waadvogel. Dan hebben we nog een paar whitesand kraanvolgels. Ook een jonge bolt eagle laat zich in de vlucht snappen. Jammer, dat het ver weg is. Een gans zoekt het water op. Het is al bijna vijf uur en we hebben niet een beer meer gezien. Wel zien we zijn voetstappen, maar wat hebben we daar aan? Weer verder. Er schijnt een dier achter een steen te zitten. Ik gok op de verkeerde. Als de vogels wegrent, zie ik hem pas. Dat wort nu zo’n mooie foto, omdat ik hem van achteren moet nemen. Het is een soort kwartel. Nog een eend in het water en de toer zit er bijna op. In de verte ziet iemand een rendier en dat blijkt zo te zijn. Het wordt het enige rendier van de reis. Het is wel ver weg. Moet ik de zoveelste ganzen nog vermelden? De Buggy rijdt om 18.40 zijn we weer bij de buggyboei en stappen over in de auto. Rond 7-en zijn we terug bij het hotel. We eten aan de overkant bij dezelfde eigenaar. Anna heeft geen zin en de life muziek en het duurt nog lang voordat het begint. We gaan terug naar de Inn. Anna gaat slapen en ik nog niet. Ik doe het later, want ik ben te sterk betrokken de toestand in de wereld.