Back to the USA

Donderdag 7 augustus 2014 Niagara, Buffalo naar New York
We komen uit bed en ontbijten het special ontbijt. Eigenlijk is het niet een speciaal ontbijt. De eigenaar, Patrick, heeft veel praatjes. Wel volgen wij zijn ideeën op. We hebben geen Wi-Fi. We hadden pas ’s avonds warm water. Het ontbijt? Wat muffins en fruit en natuurlijk koffie. We slaan onze spullen op en lopen naar de over kant van de rivier. Omdat we in Seattle zijn begonnen, kunnen we snel Amerika in. Natuurlijk worden halverwege de brug foto’s gemaakt. Snel lopen we het park in. We komen tot dicht bij de American Falls. Op deze plek blijven we droog. Er worden door de mensen veel selfies gemaakt, wat eigenlijk geen vermelding nodig is. Een activiteit is om naar beneden te gaan en tot dicht bij de American Falls te komen. De eigenaar van de hostel had verteld, dat het overbodig was. Over een brug komen we op het eiland tussen te watervallen. Hier komen we Amish tegen, ook zij hebben vakantie. Ze kunnen zich de luxe van een camera veroorloven. Een blondine met een kapje spreek ik. We kunnen nu tot dicht bij de Hoefijzer Waterval komen. Nu hebben we de wind mee. Gisteren, aan de overkant hadden we de wind tegen en werden nat. Ook zien we nu de stad in Canada. De uitkijktoren zullen we niet beklimmen, omdat we geen tijd hebben. Een nadeel van de Amerikaanse kant is, dat je boven de watervallen staat en geen mooi gezicht hebt. Dit is net als met de watervallen van Iguassu op de grens van Argentinië en Brazilië. De watervallen zien daar het beste vanuit Brazilië. We lopen naar een uitkijk bij de Amerikaanse Watervallen. Hier zien we nog meer mensen van de Amish groep. Jongens hebben bretels en hun haar eigenhandig afgeknipt. Weer verder gaat het naar de Hoefijzer. We zien beneden het bootje af en aan gaan. Dan de blauwe van deze kant en de rode van de overkant en het is hier niet stil van al dat bulderende water. Een moslim vrouw laat alleen haar ogen onbedekt. We lopen rustig weer terug naar de Regenboogbrug. We gaan niet terug naar Canada, voordat ik een stempel in mijn Amerikaanse Parken Paspoort heb gezet. Nu heb ik mijn paspoort bij me. Nu de stempel in het paspoort en niet op een papiertje. We moeten Canada weer in. Aan de overkant even het paspoort laten zien en verder langs de rivier. We moeten een dagkaart kopen, anders komen we niet verder. We stappen uit, waar we de canyon goed kunnen zien. Men kan hier naar benden naar de rivier. We hebben daar geen tijd voor en het is niet nodig. We lopen naar de kabelbaan. De rivier maakt een bocht en men kan hier naartoe met die kabelbaan. Terug naar het hotel en de spullen pakken. Weer gaan we de brug over naar Amerika. We moeten wachten in een rij. Gelukkig mogen we naar voren, want we moeten de trein halen. Op tijd zijn we er door en gaan per taxi naar het station. Op het station komen we er achter, dat er helemaal geen trein gaat. Er ligt zelfs nog geen spoor. Op de site was ik er al niet uitgekomen. Het toeristenkantoor aan de overkant had me nog wel overtuigd. Alle treinen gaan via Buffalo en New York. We maken plan B. Terug met een taxi naar het busstation voor de bus naar Buffalo. We komen namelijk door een verpauperde wijk. We zijn al echt in de VS. Echt Amerika. Alleen mensen uit de lagere klasse nemen de bus. In dit busstation moet je niet tot ’s avonds, maar dan gaat er ook bijna geen bus meer. Om 18 uur gaat onze bus. We hadden gewoon in de stad op kunnen stappen. Eerst is het plan om in Buffalo in de jeugdherberg, maar niemand is zo veranderlijk als een mens. We rijden door naar het busstation midden in Buffalo. Het wordt al donker, als we er om half acht aankomen. We kopen een enkeltje New York en hebben tot half elf de tijd om te eten. Bedelaars komen en gaan. We zijn in Amerika. Na veel vragen, waar we in moeten stappen kunnen we de bus in. Zoals ik al eerder schreef in de Greyhound zitten andere mensen dan gemiddeld. Meer zwarten tot zelfs de chauffeur. Alleen rugzak toeristen, ook uit Québec, nemen de bus. Mevrouw Jackson vertelt de regels en we vertrekken. We slapen wat en moeten in Syracuse allemaal uit de bus. De Canadezen stappen hier over. Na een half uurtje kunnen we weer verder en slapen in de bus.