mountain high

Maandag 21 juli naar Glacier Lakes, Waterton en door naar Calgary
We hebben vakantie. John is aan het joggen en Alice prepareert het ontbijt. Onder het eten kletsen we nog wat door. John moet voor zaken naar de stad en neemt afscheid van ons. Wij doen dat van Alice rond 9.50. We rijden hun weg af en komen zo weer op de provinciale weg. We passeren veel fabrieken, die met de aardappelindustrie te maken hebben . Het is een af en aan rijden van vrachttreinen. Lethbridge wordt doorgereden. Hier komt tante Wilma vandaan. Het verkeer rijdt lekker door. Midden in de stad moet je 50 rijden en al gauw is dat weer 70. Het landschap is glooiend en smos regent het hier in de buurt. Anna houdt in de gaten, hoe we moeten rijden. Ook fotografeert ze tussen de kadavers op de voorruit of het open zijraam. Voorbij Fort MacLeod pakken we weer de weg 2 van Edmonton via Calgary naar de V.S. naar Cardston is het nog maar een kilometer of zestig naar het zuidelijke buurland. Daar bij de grens staat en rij. Ik zeg tegen de douanier, dat we naar Glacier Lake gaan, omdat bij ons geen bergen. Zijn. “Yeah” is het antwoord en we kunnen door. Geen gedoe of de auto het land in mag. We zijn nu zo in het park. Ik kan weer een stempel halen. Het zonnetje schijnt volop. We hebben al het eerst meer gepasseerd en in het park is de tweede. Prachtig wat een uitzicht. Jammer. Dat men met de weg bezig is. Er is een pad naar een waterval. Het is nog wel een eindje lopen. Dat kost dan toch wel weer wat tijd. Het is wel een waterval. Water valt van boven naar beneden. Het stroomt onder een brug door, waar Anna wil pootje baden. Dat doet ze toch maar niet, want hoe heb je weer droge voeten? Wel springen jongens van een rots in het water. Bij het volgende bezoekerscentrum bezoeken we de Hidden Lake. Weer een wandeling van drie kwartier heen en een half uur terug met veel toeristen en sneeuw. We zien een paar keer berggeiten, prairie honden en eekhoorns. We genieten van het uitzicht. De gletsjers stellen niet meer zo veel voor. We moeten terug rijden op nog Waterton Lake te zien. Later blijkt, dat we nog door hadden moeten rijden om nog een mooi uitzicht te hebben. We rijden terug en gaan binnendoor naar Waterton. We moeten uitkijken voor koeien. Op de grens maken we foto’s. Het is niet helemaal duidelijk, waar we heen moeten. Voor het meer barst het van de muggen. Er bij niet. We maken foto’s van het meer en dan moeten we al terug. Boven op een heuvel staat het imponerende Prince of Wales hotel. Net hebben we een aantal beren gezien. Anna zette ze vakkundig op de schijf. Onderweg is een familie bezig om koeien te verplaatsen. Sommigen zijn er erg jong bij. Bij Cardston tanken we bij een sikh. Het is al acht uur en we moeten nog 227 km. Ik bel Jerry en vertel Audrey, dat we nog een kilometer voor de boeg hebben. Ze moet lachen. We rijden lekker door naar Calgary. Het begint donker te worden. Ik heb vanmorgen op google gekeken, hoe we moesten rijden en dat klopt aardig, als we in de grote stad komen. Jerry is thuis en we praten nog een tijd. Audrey komt ook thuis. Ze zet wat versnaperingen op tafel. Het is leuk om weer een beetje bij te kunnen praten. Om hal twee gaan we slapen.