strand en kerk

Zondag 13 aeptember2015 Boeken uitdelen en Seaview
Ook deze dag komt weer rustig op gang. Samuel is Zevendedagsadventist en heeft deze dag vrij. We gaan om 11.25 naar de Pinkstergemeente om boeken aan kinderen uit te delen. De ceremonie wordt verricht door gast Henk Vinke. Ik krijg maar vier boeken om aan 17 kinderen uit te delen. De kinderen zijn ook benieuwd aan wie de grijze meneer een boek geeft. Er is niemand beteuterd, wanneer hij of zij met lege handen komt te staan. Misschien hebben ze thuis al een E-Reader. Ik ga wel met alle kinderen op de foto. We lopen nog even naar huis, want bij de andere Pentacostels zijn nog bezig. Al gauw gaan we ook naar deze kerk. Eerst zitten we achterin en al worden we voorin gesetteld. Dan onder het zingen met aardig wat decibellen komen we op de plek van notabelen. Hier mag ik aan vier meisjes vier boeken uitdelen. De keuze is al gauw gemaakt. We praten nog wat na om vervolgens weer huiswaarts te gaan. We nemen nog een kop melkthee om dan weer op de bromfiets te klimmen . Door de drukke stad rijden we eerst naar het station om een kaartje voor morgen en woensdag te kopen. Het duurt even, maar dan heb je ook wat. De meisjes, die de tickets verkopen zijn helemaal gesluierd. We nemen ook nog een kijkje op het perron, waar ik morgen vandaan moet vertrekken. Ook nu is er nog enige bedrijvigheid te bespeuren. Vanavond vertrekt ook een trein. Kriskras door de stad komen we de belangrijkste Seaview. We drinken wat en lopen richting het water. Er zijn stalletjes, waar je je schoenen achter kunt laten. Een draagt water van de zee af, maar laat de kruiwagen kantelen. Moet hij weer water halen. In de verte wordt vuilnis verbrand. Je kunt kameel en paard rijden en met skelter over het strand scheuren. Je kunt ook gewoon gaan zwemmen. Dat gaat in dit soort landen gewoon in de kleren. We gaan na het eten pootje baden. De toerist trekt heel wat bekijks. Vooral als hij ook nog zijn broekspijpen heeft afgeritst. Aan de ijsco waag ik me niet. Nog even op de fot bij stalletje van sham sheet fastfood en de pijpen gaan weer om en de schoenen aan. Ik koop een souvenir, maar krijg het ook weer. Een eindje verderop kopen we het voor Gulbaz. We willen kerk bezoeken, maar daar worden we niet toegelaten. Dan naar de volgende, de Central Brooks Memorial Church. We mogen er niet in. Voor de kerk nemen we een paar foto’s. Een bewaker wil met me op de foto. Een foto maken mag wel weer in de St. Patrick Church. Ten minste, ik doe het want anderen doen het ook. Voor de kerk staat een mooi monument. In de kerk is het sober. Een gedoopte baby wordt op de foto gezet en dan bekijken we boel nog even van buiten. Er zijn twee graven van Portugese missionarissen. We bedanken de heren en zetten onze tocht voort. In de Dolmen Mal bezoeken e weer een boekhandel. Men heeft een groot platenboek en een boek over een zielig gebiedje, dat bezet zou zijn en dat gaat niet om Kashmir. Het gaat om het gebiedje tussen de Indus en e Magreb, waar de Islam niet heerst. Ik moet een beetje op mijn woorden letten, want naast de boekhandel is de kledingzaak Hitler. We scheuren naar het vliegveld, waar ook geen reisgids is. Ik koop maar en kaart, die uit de belastingvrije winkel wordt gehaald. Ik heb wel moeten beloven aan een bewaker, dat ik geen foto’s zou maken. Het loopt tegen half zeven, als we op de terugweg zijn naar huis. Daar doen we weer rustig aan om ons voort te bereiden op een dienst bij iemand thuis. Samuel rijdt twee keer met de bromfiets naar het huis van een broeder, waar we op het dak een dienst hebben. Veel zingen en een preek van Samuel over Mozes. Dan is er een snack en veel Sprite. De dienst van een uur is om half tien afgelopen. In etappes worden we weer teruggebracht. De laatste officiële daad is het planten van een bloem in de tuin, die er al twee weken staat. Via skype maakt Samuel contact met Gulbaz. We plannen voor morgen. Ook in zal ik weer worden opgewacht. Ik zie dat Feijenoord heeft gewonnen en dan kan ik rustig gaan slapen, om half één.