to the greenery

Donderdag 6 juni 2013 Vliegen van Reykjavik naar Nuuk (Groenland)
Om half negen kom ik eruit. De kamer is nit vol en dat scheelt. Je kunt er dan overal gemakkelijk bij. Boven wordt weer ontbeten, want de receptie enzovoort zit 4 hoog. Ik ontbijt de babi pangang, die ik gisteren op zou eten. Vanuit de keuken is een gezicht op het centrum. Ik moet wel voor tien uur weg zijn, want dan gaat het betaald parkeren weer in. Er kan nog een tweede kopje koffie van af en de lunch voor in ht vliegtuig wordt klaargemaakt. Tegen tienen ga ik naar Budget en wordt op het vliegveld afgezet. Ik ben er al om half elf en ben mooi op tijd. Een uur later komen de andere reizigers, die in drie dagen het eiland zijn rond gereden. Ik mis mijn zonnebril. Ik kan hem nergens vinden. Ik ga terug naar de stad naar Budget en de jeugdherberg. Nergens is hij. Ik check maar in. Door de mallemolen en wachten. Op tijd gaan we naar het vliegveld. Waar zou mijn zonnebril nu zijn? Ik heb een leuk raamplaatsje. Als we na opstijgen nog net niet boven de wolken zitten, dan zie ik de stad. De wolkenpartij houden we tot de landing voor Nuuk. We krijgen wel koffie en een broodje voor de vlucht van 12.35 tot 15.50. Het is hier twee uur vroeger. Voor de rest valt over de vlucht niets te vermelden. Het vliegveld bestaat uit een toren en een hal, alles van blik. De bagage is er snel. Ik denk, dat het in eerste instantie een uur vroeger is. Ik zet alles later nog een uur terug, maar vergeet de mobiel. Al gauw is er een taxi. Hij brengt ons naar het Sömandshejm, het Zeemanshuis. We worden ingecheckt en kunnen er wat pinnen. Nadat we de spullen op de kamer hebben gebracht, nemen we een drankje. De anderen gaan ook de stad in. Ik volg wat later met de plattegrond van de hoofdstad. Heuveltje op en bij een van de drukste kruispunten naar links. Voorbij de kerk het voetgangersgedeelte in . Ik ben op zoek naar kaarten en atlassen voor Peter. Ik koop een nieuwe zonnebril. Er lopen ook een aantal Denen. Er is een atletiekfestijn aan de gang. Eerst is het alleen bewolkt, maar later gaat het regenen. Dat gebeurt uitgerekend als ik bij de kathedraal en het standbeeld van Hans Egede, de stichter van de stad. Een paar meisjes en een Deense lerares willen even voor me gaan staan. Ik pin ook , dat kan ook overal ter wereld. In het kantoor van het Bryghus koop ik een bierglas van het lokale bier, Godthaab. Er zijn twee glazen te koop. Ik neem de kleinste, omdat dat de kantoorbediende dat ook zou doen. Ook zie ik een vrouw wat verbouwen in een kas. Ik heb ook een beetje gekeken hoeveel het eten hier kost. Dat wordt de zeemansprak in het hotel. Ik neem ook nog koffie en dan rust ik wat uit. De anderen zijn in Bryghus gaan eten. Ik vind mijn zonnebril terug. Voor dat eten moet je trouwens wel vroeg zijn. Ik ben er even na zevenen en dan is het al bijna op. Hier werken veel Filippino’s. Als het tegen elven loopt, ga ik naar het café. Het restaurant is al dicht, dus moet ik naar het café dus ernaast. Ik neem een sterke van 7%. Er wordt gepoold met cricketstokjes in het midden. Om twaalf uur gaat de bar dicht. De man van het restaurant verschijnt. Ik mag nog een biertje. Er wordt nu een glas van 0,6 klaar gemaakt voor de 95. Het vorige glas van 0,4 kostte 65 kroon. Ik kan hem nog naar binnen werken, zonder vervelend te worden. Het is ook nog gewoon licht en het is bijna droog. Zo sta ik pas om tien voor een buiten en ga terug naar het hotel. Daar zit een Filipijnse nachtwaker. Hij geeft me wat eten. We praten over de Filippijnen en koetjes en kalfjes. Hij komt van Cebu, waar ik ben geweest. Filippino’s kom je overal tegen. Om kwart voor twee ga ik slapen. Hij heeft de deur open gedaan, want jan Kroese heeft hem dicht gedaan; goed gedaan uiteraard.