up and downs
Blijf op de hoogte en volg Henk
24 November 2012 | Papua Nieuw Guinea, Madang
Zaterdag 24 november 2012 naar Goroka
Ik heb een beetje spijt, dat ik niet heen naar Goroka ben gevlogen. De jongens hadden gisteren verteld, dat je gemakkelijk deze weg kunt nemen, maar ik had al de ticket. Om kwart over zes maak ik foto’s van vogels. Om zeven uur is het ontbijt met vader Berthold. Als ik zit uit te buiken komen de zusters. Ze brengen me naar het busstation. Nu ga ik bij de rotonde rechtdoor. Zuster Teresa gaat eerst naar de bus. Hij komt al gauw aanrijden. Peter geeft mijn plaatsje. Ik heb alleen de nodige spullen bij me. Het is bijna 9 uur, als ik plaats neem. Dan begint het Afrikaanse gelazer. Rondje om de kerk. Rondje om de markt. En nog een rondje nog een rondje. Als klap op de vuurpijl een rondje van de zaak. Ik betaal Peter de 50 Kina, als de bus vol is en dan komt de echte chauffeur, Leve. Eerst moet er getankt worden. Was een uur de tijd voor. We rijden naar de haven. Waarom? Joost mag het weten. Misschien moeten ze hier nog wat spullen wegproppen. Daar gaan we dan wroem (2x). Net buiten de stad stoppen we voor bedelnoten, waar de mensen in de Zuidelijke Stille Oceaan de hele dag op kauwen. Het hele smoelwerk wordt rood. Dat rochelt en snoggelt en hoest en proest en niest en piest en tuft en spuugt de hele dag door. Soms lijkt een bus ongesteld. Bus is toch vrouwelijk? Iemand moet niet goed van zich af hebben getuft. Ook het gebit schijnt op te lossen. Er wordt ook veel gesmakt en geplakt en natuurlijk gekakt. Je zult maar achterin zitten en een flinke wind tegen hebben. Voor de details, er wordt ook leem bij gedaan. We hebben al 4 mijl buiten de stad afgelegd. Ik haal maar een cola en hou de boel goed voor me. Ik regel wat munten voor de verzameling. Weer 20 minuten verder. Ik vraag aan een jongen of hij wil tuffen voor me. Even een vlijm vastleggen. Laat hij zijn maalapparaat zien met al de bedelnoot en leem. Ik vraag nogmaals om te tuffen, maar nu gooit hij zijn mond leeg. Rare lui die Papoea’s. Verder weer. Na een uurtje zijn we bij een Amer. Och (3x), een pick-up truck heeft een zetje nodig. Een vrachtwagen gaat voor een eerste herkansing en haalt het. In wat voor debilistan ben ik beland. Ik neem mijn woorden terug, want wij redden het in één keer. Er was ook controle voor landbouwgewassen, maar dat is een wassen neus. Het houdt weer een paar mannetjes van de straat. Henk (3x), nou niet meteen terugvallen in die gevoelens die je vorig jaar in Afrika ook had. Je moet je aanpassen. Het is hier geen Nederland. Dat weet je toch. Het lijkt me interessant, dat BNN hier een keer de IQ test doet. Doe ik ook mee. Win ik ook een keer. Daar ga ik toch. Opschepper als ik ben. Om half twaalf stoppen we om ik weet niet waarom. Een meisje moet wel even water uit een bron tappen. Als we bij de Usino kruising komen, is er weer een markt stop. De klok gaat al richting één uur. Ik koop een worstje. Die salmonella had ik nog niet. Jongens en mannen zijn aan het gokken op hun vrije zaterdag. Vrouwen bemannen weer de kraampjes. We zijn weer een kwartier verder, als we vertrekken. We zijn nu in de vallei en dat schiet op. Twee uur later zijn we bij de suikerfabriek van Gusap. Ook hier staan we weer een tijdje. . Er is nog even tijd om verderop water uit een bron te tappen. Ik spoel mijn gezicht om, waar nog bedelsap wordt verdund. Dat wordt vanavond weer douchen. Op het kruispunt naar Lae rijden we door, gelukkig. We stoppen in Kainantu en Henganofi. Net voor Goroka is een blokkade van boze mannen. Er schijnt iemand doodgereden te zijn en dan blokkeer je de boel. We kunnen langzaam doorrijden. Het is donker, als we in de stad aankomen. Ik word naar het sportcomplex gebracht. Het is ongeveer het goedkoopste onderkomen hier. Op bed kan ik nog net met mijn 1.73 m languit liggen. Een bewaker, Eski, doet boodschappen voor me. Vanavond twee bier crackers met cordenbleu. Ik hoor water stromen. Staan overal de douchejes open. Ik draai de kranen dicht. Als ik gegeten heb, is er geen water meer. Ik moet naar een ander deel van het complex. Een douche is stuk. Een douchekop hangt zielig tegen de muur. De derde is mijn laatste hoop. Alleen heet water en een beetje koud. Ik heb zeep geleend en moet snel nat maken, insmeren en afspoelen. Nog een tweede biertje bij het lezen van de LP en om elf uur ga ik slapen.
Ik heb een beetje spijt, dat ik niet heen naar Goroka ben gevlogen. De jongens hadden gisteren verteld, dat je gemakkelijk deze weg kunt nemen, maar ik had al de ticket. Om kwart over zes maak ik foto’s van vogels. Om zeven uur is het ontbijt met vader Berthold. Als ik zit uit te buiken komen de zusters. Ze brengen me naar het busstation. Nu ga ik bij de rotonde rechtdoor. Zuster Teresa gaat eerst naar de bus. Hij komt al gauw aanrijden. Peter geeft mijn plaatsje. Ik heb alleen de nodige spullen bij me. Het is bijna 9 uur, als ik plaats neem. Dan begint het Afrikaanse gelazer. Rondje om de kerk. Rondje om de markt. En nog een rondje nog een rondje. Als klap op de vuurpijl een rondje van de zaak. Ik betaal Peter de 50 Kina, als de bus vol is en dan komt de echte chauffeur, Leve. Eerst moet er getankt worden. Was een uur de tijd voor. We rijden naar de haven. Waarom? Joost mag het weten. Misschien moeten ze hier nog wat spullen wegproppen. Daar gaan we dan wroem (2x). Net buiten de stad stoppen we voor bedelnoten, waar de mensen in de Zuidelijke Stille Oceaan de hele dag op kauwen. Het hele smoelwerk wordt rood. Dat rochelt en snoggelt en hoest en proest en niest en piest en tuft en spuugt de hele dag door. Soms lijkt een bus ongesteld. Bus is toch vrouwelijk? Iemand moet niet goed van zich af hebben getuft. Ook het gebit schijnt op te lossen. Er wordt ook veel gesmakt en geplakt en natuurlijk gekakt. Je zult maar achterin zitten en een flinke wind tegen hebben. Voor de details, er wordt ook leem bij gedaan. We hebben al 4 mijl buiten de stad afgelegd. Ik haal maar een cola en hou de boel goed voor me. Ik regel wat munten voor de verzameling. Weer 20 minuten verder. Ik vraag aan een jongen of hij wil tuffen voor me. Even een vlijm vastleggen. Laat hij zijn maalapparaat zien met al de bedelnoot en leem. Ik vraag nogmaals om te tuffen, maar nu gooit hij zijn mond leeg. Rare lui die Papoea’s. Verder weer. Na een uurtje zijn we bij een Amer. Och (3x), een pick-up truck heeft een zetje nodig. Een vrachtwagen gaat voor een eerste herkansing en haalt het. In wat voor debilistan ben ik beland. Ik neem mijn woorden terug, want wij redden het in één keer. Er was ook controle voor landbouwgewassen, maar dat is een wassen neus. Het houdt weer een paar mannetjes van de straat. Henk (3x), nou niet meteen terugvallen in die gevoelens die je vorig jaar in Afrika ook had. Je moet je aanpassen. Het is hier geen Nederland. Dat weet je toch. Het lijkt me interessant, dat BNN hier een keer de IQ test doet. Doe ik ook mee. Win ik ook een keer. Daar ga ik toch. Opschepper als ik ben. Om half twaalf stoppen we om ik weet niet waarom. Een meisje moet wel even water uit een bron tappen. Als we bij de Usino kruising komen, is er weer een markt stop. De klok gaat al richting één uur. Ik koop een worstje. Die salmonella had ik nog niet. Jongens en mannen zijn aan het gokken op hun vrije zaterdag. Vrouwen bemannen weer de kraampjes. We zijn weer een kwartier verder, als we vertrekken. We zijn nu in de vallei en dat schiet op. Twee uur later zijn we bij de suikerfabriek van Gusap. Ook hier staan we weer een tijdje. . Er is nog even tijd om verderop water uit een bron te tappen. Ik spoel mijn gezicht om, waar nog bedelsap wordt verdund. Dat wordt vanavond weer douchen. Op het kruispunt naar Lae rijden we door, gelukkig. We stoppen in Kainantu en Henganofi. Net voor Goroka is een blokkade van boze mannen. Er schijnt iemand doodgereden te zijn en dan blokkeer je de boel. We kunnen langzaam doorrijden. Het is donker, als we in de stad aankomen. Ik word naar het sportcomplex gebracht. Het is ongeveer het goedkoopste onderkomen hier. Op bed kan ik nog net met mijn 1.73 m languit liggen. Een bewaker, Eski, doet boodschappen voor me. Vanavond twee bier crackers met cordenbleu. Ik hoor water stromen. Staan overal de douchejes open. Ik draai de kranen dicht. Als ik gegeten heb, is er geen water meer. Ik moet naar een ander deel van het complex. Een douche is stuk. Een douchekop hangt zielig tegen de muur. De derde is mijn laatste hoop. Alleen heet water en een beetje koud. Ik heb zeep geleend en moet snel nat maken, insmeren en afspoelen. Nog een tweede biertje bij het lezen van de LP en om elf uur ga ik slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
