the lion sleeps tonigth

Donderdag 10 november 2011 bezoek Katavi Park
Ik loop na het ontwaken eerst wat rondo m te kijken of ik anders in het park kan komen. Bij de buren van mij in een andere campside zitten Spanjaarden, maar ze hebben de landcruizer tjokvol. Tussen ons in zitten vele nijlpaarden. Dit park meeste heeft de meeste hippo’s van alle parken ter wereld. Wat een stank in die modder. Tijdens mijn ontbijt gaat de baas van de campsite weg. Bij de buren hebben ze de over 150 dollar. Als de jongen terug is wil hij niet zakken met de prijs. Ik ga terug naar de buren, die bij hem huren. De prijs blijkt nu hetzelfde te zijn. Ik ga terug, is Juuma bijna gevlogen. Ik moet maar geld uitgeven, want niet doen is duurder, is mijn devies.
Ik heb het geweten. We vertrekken om elf uur. Veel later dan normaal. Ik zeg tegen Juuma: “Als ik geen leeuwen zie, dan maak ik je af”. Hij begrijpt mijn humor, want ik zou hem dan nooit voor de leeuwen gooien. Eerst zien we een paar masai giraffen en een buffelskelet. En dan breekt de hel los. We zien 6 jonge leeuwen. Juuma, die ook het geld als gids incasseert, zegt dat ik bof. Dat zeg ik ook tegen hem. Hij begrijpt weer mijn humor. We rijden naar de plain. Daar zie ik veel zebra’s, topi’s en elandantilopen. Impala’s maken zich uit de voeten. Ik heb van die beesten al zoveel opengetrokken blikken gezien. Een trapper vliegt weg, maar landt al snel voor de fotograaf. Waarom moet hij tegen het kontje aankijken? Hoog in een boom zit een arend. Hij lijkt voor geen meter op Bart. Hij lijkt wel net zo streng te kijken, als mijn toekomstige reisgenoot kan kijken. Die trappers vallen echt niet in het dorre gras op. Weer het leuke blauwe vogeltje, waar ik de naam van ben vergeten. Dat wordt weer bellen naar Katwijk. Weer een stel zebra’s. Weer een staring. Ach ik bel Wim toch wel een keer. Ook de Guineese valkjes willen weer vermeld worden. Niet te verwarren met de Toekan van Amersfoort-Noord (oud Hoogland), Leusden, Sassenheim en Venlo. Och ja, de wrattenzwijnen willen ook aandacht. De warthog staat even stil om te poseren. Klik, nu kun je rennen met je staart omhoog. Weer wil een staring op de foto. Even kijken naar het vogeltje, de vink, en klik. Ik maak vandaag 650 foto’s. Dit park is dan ook echt iets voor Veronie. Weer een blik impala’s van de leeuwen Unox en verder weer. Weer een stel masai-giraffen en dan weer een kudde bange topi’s. Als afwisseling een gat met nijlpaarden. Deze nachtdieren liggen te pitten in een modderpoel. Twee zijn opzoek naar eten. Net of iemand midden in de nacht een koelkast leegplundert. Ook de Goliath ooievaar (geen Palestijn) wil in het verslag. Ieder zijn feestje. Gelukkig komt het Pater David’s hert hier niet voor. Eén nijlpaard zit helemaal onder de smurrie. De nijlgansen houden hun veren schoon. Wat hoor ik in het struikgewas (geleend van Toon Hermans) geen roepieroepy- vogel, maar een aantal olifanten. Die hadden we nog niet gehad. Ook weer genoteerd. Het is niet Jumbo, want hij komt niet uit het struikgewas en doet ook geen kunstjes. Na weer een blijk impala’s weer een vogel. Zit in de boom, zwarte kop en witte kraag. Verder dan dat het geen pinguïn is kom ik niet. Help. Ja, die Juuma zegt het wel, maar ik schrijft het niet op. Ik heb het zo druk. Bij een poeltje (groen) lopen een stel zwarte ibissen en een steltloper. Dat wordt toch snuien op Wikipedia of een vogelaar redt me uit de nood. Weer een olifant, giraf en nijlgans. Even de mongoossen vermelden. Dit zijn overigens geen ganzen, maar een soort fretjes die niet veel van beenmergpuncties weten. We passeren een lodge, waar je voor 600 dollar een nachtje kunt slapen met alles inbegrepen. Ik denk even niet aan Veronie. De kraanvogels van Centre Parcs America zijn ook hier neergestreken. Een arend zit te klooien met een kluit modder. Volgens de gids is het een take away. Na de weer giraffen, topi’s en nijlpaarden een hamerkop als tussendoortje, maar ik laat hem hier staan. Yes, vier buffels op de prairie en een kudde olifanten in de struiken. Dan de topper: de Ikuu waterpoel. Vier leeuwen, 13 giraffen, 1 olifant, stuk of wat witte reigers en ossenpikken en 1001 nijlpaarden. Dan is het tijd voor lunch met het gezicht op die 1001 kolossen. En maar snurken en scheten laten. Eén gaat even water drinken en wordt bang als ik opsta. Gooi maar weer een bek open. Ik wacht tot een paar hun tanden aan elkaar laten zien, maar we moeten verder. Het is tijd voor de krokodillen. Na de eerste poel is er één met 25 van die reptielen. Ze zitten beneden in het water en ik in de landcruiser. Ik hoop niet voor niets, dat het indexcijfer van de PFZW weer gaat stijgen. Even een tussendoortje voor een giraf en impala’s en dan naar het droog staande Chademeer. Hier zie ik geen buffels, maar een donkere wolk. Er zijn nog elanden en een waterbok. In het bos klimmen vervetaapjes in een boom. Op de weg terug steken olifanten en giraffen over. Ik snap alleen niet waarom de gids zijn lege waterfles hier dumpt. We zien weer leeuwen met jongen. Dat brengt het totaal op 16. In de duisternis rijden we teug naar het kamp. Ik regel het afrekenen en eet. Robert van echt kamp komt na het eten en kan nog een biertje meedrinken.
Om elf uur tijdens het bekijken van de foto’s gaat het aggregaat uit en even later ga ik slapen.