Joke

Het is alweer twee weken geleden en heb ik tijd en geld om een verslag te maken.
Tijd, omdat ik vroeg een uur of negen in een hostel was en geld, omdat het gratis is.
Okay vanuit Panama vloog ik naar Mexico. Niet gewoon, maar Business class. Waarom weet ik nog steeds niet, maar het beviel wel. Voor de vlucht een croissantje en een cappoccino of hoe schrijf je dat.
Helemaal voor in het vliegtuig naast luu in driedeligpak. Sjuutje vooraf, toosje en omelet daarna. Meer ruimte voor mijn benen.
Maar goed, je gaat net zo snel en je kakje op een zelfde plee doen.
In Mexico-Stad ging ik met de metro naar het grote busstation. De middag was voor de Pyramides van de zon en maan. Daar liep ik op een stukofwat meters hoogte in de brandende zon. Dat je daar zo'n ding voor bouwt. Moet ik hem nog beklimmen ook. Daar ben ik gek genoeg voor. Dan was er ook nog een voor de maan. welke maan? half of vol? Gelukkig was hij lager en nog een stuk afgezet ook. Mooi geregeld. Terug in de stad kon ik nog even naar het grote plein met de kathedraal. Officieel was ik zo van Malawi tot Mexico-Stad. Ik was op tijd voor de bus. Op weg naar Mazatlan. Zoals jullie weten wordt er veel op mekaar geschoten. Na elke stad is er controle. De eerste vroeg of ik wel hele land doormocht. En dan moet je een beetje bluffen. 's Nachts sliep ik in de bus. Rond de middag kwam ik dus in Mazatlan aan. De boot ging niet. Een foutje in de LP. In de Loney Planet stond het tijdschema precies omgekeerd. Nou hou ik van zwemmeen en speciaal de zwem4daagse, maar in vier dagen zwemmen zou ik de overkant van de Golf niet halen. Er bleek nog een boot te gaan, die niet in de LP stond. Een ticket kopen, de boel opslaan in een kopje koffie in de schaduw. Een chickie snappen en dan weer die brandende zon in. ik bleef een beetje in de kerk hangen. Eerst een trouwdienst, die net uitging met een bruid, die een beetje op het warme weer was gekleed en toen drie doopplechtigheden tegelijk en die mensen hadden ook de zomer in hun hoofd. De priester wees me naar een plek om mooie foto's te maken. Daarna nog even door de stad en op naar de boot. Het was een veerboot voor vrachtwagens. Ik sliep in de gezamelijke ruimte op twee banken. Het avondeten en ontbijt was bij de prijs inbegrepen. Ook het opladen van de accuus voor de camera.
's Morgens na het ontbijt kwam ik in Baja Calafornia aan. Vroeger bekend van de tomatensoep. Met een taxi moest ik voor veel pegels naar La Paz. Maar Shalom er waren ook Israelies aan boord en die hadden een auto bij zich. Je raadt hetal oom Henk kreeg een lift. Het huwelijkspaar wilde niets hebben. Israel is gewoon toppie. Kon ik weer eten vandaag. Overdreven natuurlijk. Niet van mijn Zionistische vrienden wel te verstaan. Hostelte pakken en even bijpitten. Wasje doen, zoals een refo het op vakantie doet en dan de stad in. Kerkje in en kerkje uit. Of er gezongen werd of niet. Het was Pinksteren. In de kerk van Gouadeloupe waren allemaal vlammetjes aangebracht. Ik liep daarna nog even boulevard af. Leuk al die lui op skielers, fietsen of wat dan ook.
Op Tweede Pinksterdag huurde ik een auto. Omdat er geen Ikea of tuincentrum in de buurt was ging ik naar het zuidelijkste puntje van het schiereiland. Ik ging weer even de tropen in en zwom even in de Golf. Ook liet ik me overhalen om naar de arc te varen. Bij 1600 asa kon ik dat ding nog net schieten. Weer 15 euro lichter voor een privetochtje en mijn vakantiegeld moest nog op mijn rekening bijgeschreven worden.
Toen het helemaal donker was pakte ik de auto en reed terug naar La Paz.
Onderweg dineerde ik langs de weg. Geen roadkill, maar gewoon weer hetzelfde voer. Bruune bonen, wat rijst en vlees en een Pacifico en dat nog een week. Geef mij maar zuurkool met vette sju. Nog een koffie zonder Buisman en dan weer de duisternis in. Vanwege mijn fotografische geheugen reed ik naar mijn hostel met kakkerdingen. Op naar Loreto. Daar huurde ik weer zo'n ding, eh auto en ging naar een missiekerk. Vuuftien kilometer asfalt met een prachtig uitzicht op bergen en twintig kilodinges over kleine kloten. Wat kan reizen toch kloten zijn. Maar het was de moeite waard. Een lekker ontbijt bij de kerk, maar die zon weer. Waarom nou? Ik ben al zo rood (niet polithiek). Ik snapte een oude olijfboom en een leuk vogeltje (ornithologisch) en weer terug naar Loreto. Om drie uur vroeg ik om een ontbijt, omdat ik dat gisteren ook bij restaurant over had. Niemand begrijpt mijn humor. Ik zette moeders alleen aan het werk voor een bakkie leut. Auto inleveren en op naar Esschino Negro. Nou had ik een auto van Alamo en door dat geschut over die kleine kloten was de achterbak naar de kl.... Dat bleek bekend bij Alamo. De jongen fikste de boel bij terugkomst en bracht me naar het bussation. Bij het bussation aangekomen was hij nu echt de spullen van de achterbak kwijt. Das pas echt kl.... en geen kleine. Ik reed naar Essihishe Negro of zo iets. Onderweg het diner. Het werd soep, want ik had mijn wens voor Wiener Schnitzel, als ze dat hadden, door moeten bellen. De vrouwen haddden wel een grote kikkerverzameling. Net mijn zus Joke. Geen auto te huren in Esschisch Negro en ook geen fiets. Bij een hotel bood een nachtwerker zich aan aan. We reden de bezienwaardigheden af. Hij poseerde op de gekste plekken voor me. Dan vond ik die roofvogel met vis toch leuker, maar het gaat om het gebaar, zullen we maar zeggen. Hij brengt me terug naar mijn hotel en wat zie ik? Een lokale Blom. Ik ga er naar toe en kan ik een fiets huren voor 3 euries. Gaat die vink naar de grens met Calefornia fietsen, want de grens was drie kilometertjes boven het gat. Moet je gek zijn. Vrachtwagens zogen me bijna onder die brede banden. Net voorbij de militaire post maakt ie foto's van de grens, waar voorbij het een uur vroeger is. kan ik in het verleden kijken. Ach ja, zo heeft iedereen wat. Je hebt ook mensen, die voor het voetballen niet op vakantie gaan. Een grote troost voor mij. Ik was ook een van de weinige toeristen hier. Windkracht 6 terug en de fiets weer inleveren. 's Avonds maakte ik mijn verslag van de bootreis.
De volgende dag naar Enselade, omdat ertussen geen autoverhuur was. De hele dag hangen in de bus. In Ensenade sjouwend als een ezel naar een autoverhuurder. Geen bekende, maar een lokale. Ik heb het geweten. Ik nam de goedkoopste. Gewoon weer schakelen. De heleboel was al aan gort. Ik heb de boel geprobeerd om heel te houden en dat is gelukt. Ik sliep in een motel een stuk terug, omdat er dus geen autoverhuur was. Ik ben de bergen ingereden naar de obervatoria. Ik zag wel coyota's wegrennen. Mooi in die bergen ik zag zelfs nog sneeuw in de verte. Autootje weer inleveren bij terugkomst en lopen naar het goekoopste hotel. Al het zweet afdouchen en toen eten. Nog een biertje op een dakterras. Geen Beatles, maar een neger uit Colorado, die Blues speelde. M'n biertje was op en toen kwam een jongen, die Santana imiteerde maar ik ging richting hotel en bed en US. Tot zover Mexico.