fishes

Woensdag 30 november 2011 la Dique Snorkelen
Vandaag moet het dan gebeuren. Het gaat ook gebeuren. Henk gaat snorkelen. Nu heb ik papier gekregen, waar ik moet zijn, hoe de boot heet en bij wie ik me moet wenden. Eerst breng ik de lege bierflesjes terug naar de winkel, want hier kennen ze statiegeld. Ik moet bij de pier zijn. Maar waar is nou dat bootje. Ik vraag maar eens of ze Damien kennen. Ik wort naar iemand verwezen. Het is Damien, ook toevallig, maar waar is de Lone Wolf? Die is uit vissen. Ik doe de hele dag en een Frans echtpaar de halve. We vertrekken, anders komen we niet weg. Bij, waarschijnlijk Petit Soeur, gaat het eten in een ander bootje, waarvan het Franse stel te water gaat. Wij waren dan weer naar Coco. Daar ga ik dan snorkelen. Ik gebruik voor het eerst het medeon onderwatercameraatje. Hij doet het ook nog. Ik heb de camera al vaker gebruikt, zoals veel in Centraal Afrikaanse Republiek. Nu gebruik dus voor het eerst onder water. Ik zie veel vissen. Voor mij is een vis een vis. Ook hier is een deskundige voor nodig. Ik ga de heer van Almere raadplegen. Hij heeft een aquarium. Ik kan beter hem vragen, dan iemand uit een vissersdorp. Zij hebben andere associaties met vis. Ik zie ook geen gerookte paling, lekkerbekjes, rolmopsen en kapitein Iglo. Even wat meer informatie. Ik zie grote vissen en kleine vissen. Helaas moet ik voor de walvishaai een keer terug naar Mozambique of Tanzania. Ik zie platte vissen, geen schol of schar. Blauwe vissen. Geen blauwe vinvis, want dat is een zoogdier. Ook zie ik een marein. Het is een soort paling, tenminste hij lijkt er op. Er is nog een boot. Deze is vol met Italianen. Ee aantal van hen klimt op de rotsen, wat onze begeleider heeft afgeraden. We betalen ook 200 roepies voor de landing fee. De Seychellen blijven tot je laatste cent aan je trekken. Na ruim een uur, wordt ik bij Grand Soeur afgezet. Daar is de kok met mijn BBQ bezig. Helemaal alleen voor mij. Ze hadden die jongen thuis kunnen laten en een bord voor mij laten koken door een andere kok? Ik loop naar het strand aan de andere kant van het eiland. Niks te zien. Alleen een wit strand en een paar half naakte russen. Achter het strand lopen een paar landschildpadden. Het eten is lekker. De vis is lekker met rijst en salade. Ik betaal voor de hele dag 50 euro meer voor snorkelen bij Grand Soeur, de lunch en de landing fee van 24 euro aan een rijke onderneming. Zakelijk gezien, weggegooid geld. Het echtpaar van de halve dag zijn naar Felicité, waar ik om twee uur nog naar toe ga. Ik snorkel toch maar na het eten. Ik heb ervoor betaald. Ondertussen kunnen vier mensen mijn vis verder opeten. Fransen voeren grote platte vissen. Zo kan ik mooi foto’s maken en iemand mij onder water fotograferen. Ik wordt om 14 uur opgehaald en we waren naar Felicité. Daar is na een tijdje een high light. Ik zie een paar schildpadden zwemmen. Eén heeft een schelp op zijn rug. Ook komt nog een rog langs. Verder zie ik maanvissen. Ik snap niet waarom ze maanvissen heten. Ik vind het meer halvemaanvissen. Zo zie je maar, de vislam rukt ook onderwater op. Sommige vissen hebben hun vinnen lagen blonderen. We varen nog naar een ander eiland om een paar mensen op te halen. De blanke heeft betaald. Terug op la Dique koop ik veiligheidsspelden voor mijn kleine rugzakje. Na vier dagen is dat ding al aan gort. Ik besluit om nog een nacht te blijven. Mede ook omdat het hier goedkoper is dan op Praslin. Ik eet weer bij de “Neem weg”, maar kan het niet helemaal op. Dat komt door die vis van vanmiddag. Ik maak weer verslagen en om 22.15 ga ik slape