I can dance

Woensdag 19 oktober 2011 Lobomba
Om half zeven gaat de wekker voor het ontbijt van half acht.
De anglicanen kunnen een lekker ontbijt van omelet met spek. Deze keer rust er wel een zegen op. Ik loop eerst naar het postkantoor voor het posten van een aantal ansichtkaarten. Ik kan niet met randen betalen, wel sla ik de munten van dit koninkrijk in. Want in 1984 had men een oude koning.
Ik wil wel een nieuw jackje kopen, want overal begint hij uitelkaar te vallen. Na een paar Bootsmannen houd ik het voor gezien. Met de bus ga ik naar Lobomba. Eerst loop ik naar de Royal kraal, waar Swazi’s met de koning een aantal cerimoneën uitvoeren. Die zijn er niet vandaag. Hier is ook de residentie van de koning en zijn moeder woont hier. Ik mag geen foto’s maken en ga maar een stuk lopen. Bij de weg zie ik op een afstand het paleis van moeders. Met de bus naar de Malkers vallei. Hier is een mooi vergezicht. Ik neem even een break van een half uur. Mensen komen terug van het theeplukken en kinderen komen uit school. Met een aantal busjes kom ik bij de ingang van het Mantenge Nature Reserve. Gelukkig krijg ik een lift van een missie en kan zo naar de dansen van 15.15 uur kijken. Het duurt bijna een uur. Omdat er meer missies zijn, worden na het dansen geestelijke liederen ingezet.
Omdat de mensen na afloop toch niet snel naar het museum dorpje gaan ga ik eerst naar de waterval kijken. Terwijl ik eens een keer zelf in moeder natuur een waterval maak, kijk ik naar beneden. Ik kijk niet naar mijn eigen reptiel, maar zie dat ik op een slangenvel pies. Ik kijk verder en zie, dat er nog een kop aanziet. Het blijkt een echte slang te zijn. In de macrolens is het een enorm ding. Na een aantal foto’s is hij in het struikgewas verdwenen te zijn. Dat maakt het missen van die slang in Kongo weer goed. Ik loop naar de picknickplaats. Daar is een mooi gezicht op de waterval. Maar als ik weer op de weg kom, gaat de weg eigenlijk door. Ik loop door en zie een hert. Hij kijkt me aan en gaat er vandoor. Op een gegeven moment kom ik boven de waterval. Ik klim nog wat over de rotsen, maar moet dan terug, want het is al vijf uur.
Terug bij het museumdorpje is de boel uitgestorven. Er zit een man in een donkere hut en een paar dansers zitten een shagje te roken. Er zijn net nog twee bussen vertrokken en het is half zes geweest. Het is open tot zes uur. Ik loop terug naar de uitgang van het park en krijg een lift naar de weg. Dat pak ik een bus naar de stad. Het is al bijna donker als ik in Mbabane aankom. Ik laat me voor het busstation eruit zetten kan zo nog naar het Chinese eh Taiwanees restaurant in een groot complex lopen. Ik neem kip met sweet en saurer. Heerlijk, ik was er wel aan toe. Ik loop naar het Thokoza Church Centre. Ik mag van de vrouw van de receptie even internetten, want op de algemene computer werkt het niet. Eigenlijk wil ze me het morgenochtend laten doen, maar dan wil ik na het ontbijt meteen weg. In mijn onderkomen douche ik me en bel voor informatie over Mozambique naar Katwijk. De verbinding is slecht. Het gaat waaien. Na afscheid van Wim gaat het stormen. Om 21.15 valt de stroom in de hele stad uit. Ik neem nog één van de twee biertjes en ga maar slapen. Ik heb waxinelichtjes meegenomen, maar die geven niet veel licht in de duisternis.