vlieg er op uit
Door: moi
Blijf op de hoogte en volg Henk
23 November 2012 | Papua Nieuw Guinea, Madang
Om kwart voor zes loop ik al buiten om vogels te spotten. Ze laten goed van zich horen.
Ik heb veel verstand van vogels ze hebben één linke en één rechter vleugel. Vooraan zit de snavel en die houden ze bijna nooit. Verder hebben ze nog een veder dek. Ik zal Wim Remmelzwaal eens vragen. Ik heb zo overal mijn mensen voor. Om half zeven is een dienst in de kapel van dit complex. Ik ontbijt met Floyd, Dylan en een jongen uit de Solomon Eilanden. Hij laat een grote snottebel uit zijn neus hangen. Normaal denk ik. Laat maar hangen, maar dit bederft mijn eetlust. Ik ben namelijk aan de pap en dat wekt dan verkeerde associaties. Hij gaat hem voor mij verwijderen. Je kunt toch wel de verschillende typen herkennen. Ik neem ook nog crackers in melk. Er wordt voor koffie gezorgd en zo kan ik op krachten komen. Kyande bezoekt ergens een ochtend mis. OM half tien brengt hij me naar het vliegveld. Het is maar tien minuten rijden en zo sta ik in de rij voor de vlucht van 12 uur, waar ik voor op de wachtlijst sta. Kyande gaat weg en komt over een uur even neuzen of ik wel op de vlucht ben gekomen. Ik check gewoon in. Ik heb later wel een rot plek. De motor zit aan de vleugel en dat belemmert het uitzicht. Ik loop langs de beveiliging en drink koffie. Het is hier erg duur. Het is 6 Kina, dat moet je delen door 2,44. De koers is 2,67, maar de Rabobank moet ook wat verdienen. De vlucht vertrekt om 12.21. Ik zie nog een beetje het vliegveld. Van de gevaarlijkste stad op aarde zie ik niet veel. Al gauw vliegen we over bergen en dalen. Ik zie de kust en Madang. Ik heb twee koekjes en twee appelsapjes gehad. Ik voel het gaan borrelen. Om half twee staan we aan de grond. Ik pak mijn bagage en wacht. Het duurt een tijdje. Ik bel Kyande en hij zegt, dat ze onderweg zijn. Zuster Teresa en Vicky komen me halen. Ze hebben inkopen gedaan in de stad en om 14.05 zit ik bij hen in de auto. Ik verblijf helemaal in Alexishafen. Het opborrelen gaat door en ik begin misselijk te worden. Vader Berthold doet de kamer voor me open en ik kan meteen vomeren en spuiten. Gelukkig niet tegelijk. Ik rust uit tot etenstijd om 18.00 uur. Na de soep moet ik nog even en dan gaat de kippenpoot naar binnen. Ik slaap tot de volgende morgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley